Op de vijf kilometer waar iedereen met een leeftijd van maximaal 15 jaar aan deel mocht nemen was het Frits die op het eerste deel brutaal de leiding nam om uit het gedrang te blijven. Na een kort sprintje liet hij zich weer keurig zakken op een voor hem uitstekende plaats. Ook in het verloop van de wedstrijd wist hij zich keurig te handhaven. Nick Jonk zijn vader kwam kort voor de start al met het excuus aan dat zijn zoon de vorige dag samen met hem een groot aantal slippies '= slibtong' had opgegeten. Dit was in het verloop van de wedstrijd dan ook wel te merken. Leonie liep na haar ernstige blessure nog niet overdreven hard, maar wel een keurige wedstrijd. Ook zij miste het podium op een paar tellen, maar er zit weer een stijgende lijn in. Met een vierde plaats was ze dik tevreden. Drie plaatsen achter haar kwam Hanneke Molenaar nog redelijk fris aan de finish. Ieder jaar verrast ze hier weer met een uitstekende prestatie en ook nu liep ze een mooie constante wedstrijd. Veel minder goed ging het met Caroline Kunst die halverwege de race last kreeg van haar ademhaling. Na wat aanwijzingen ging het plotseling weer uitstekend het de lucht, echter toen moest ze zich letterlijk langs een meisje vechten die had besloten dat nadat ze haar voorbij was gegaan ze niet meer terug ingehaald mocht worden. Na wat duw en trekwerk onderling wist ze haar uiteindelijk toch nog met 20 seconde voor te blijven. Ook Angela Biesterveld en Diana Kwakman kwamen moe maar voldaan aan de streep. De laatste van de groep, Dick van Zalinge jr. kwam onder luide aanmoedigingen van de speaker als laatste van de groep Edammers over de streep.

Het was Imme vanuit Zaltbommel (zal ze achteraf zeker geen spijt van hebben gehad) gelukt om mee te kunnen rijden met Femke die uit het uiterste zuiden kwam en er al twee uurtjes autorijden op had zitten. Wout was ook mee als extra coach. Na het inlopen werd door iedereen de aanloop uitgezet. Voor de kleinsten bleek dat de afzet op een lastig punt bij twee losse rubber matten zat. Toch heeft niemand er tijdens de wedstrijd last van gehad.

Doordat we de eerste op de baan waren was er nog wat tijd over om korte sprongetjes te maken uit vier en zespas. Gelukkig hadden we de week ervoor in Sittard alle aanlopen uitgemeten. Hierdoor stond nagenoeg iedereen direct op de juiste plaats. Echter Leonie had vandaag haar dag niet en was met alles aan het twijfelen. Welke stok moest er gebruikt gaan worden. De zenuwachtige UCS of de korte of lange PacerFX. Ook de aanloop was steeds wisselend van lengte. De ene keer kwam ze goed uit en een sprong later weer helemaal niet. Ze begon zelfs op een gegeven moment met haar verkeerde been aan te lopen.

Debbie (2.00) en Leonie (2.10) besloten om niet op de laagste hoogte te beginnen. De rest begon gewoon op de 1.80. Nadat we de correcte dieptes van de staanders hadden doorgegeven aan de jury die het perfect deed konden we precies om 11:00 aanvangen met de wedstrijd. Caroline en Femke overbrugden de lat ruimschoots. Imme liet de stok te vroeg los waardoor degene die hem moest opvangen moest wegduiken omdat hij nog vol onder spanning wegschoot. Na enkele sprongen kreeg ze steeds beter het moment door waarop de stok moest worden losgelaten.

Ik moet zeggen dat ik vandaag maar weinig echt storende fouten heb gezien. Aankomende zaterdag zal ik in Sittard voor iedereen een verbeterpunt zoeken om zo weer een stapje verder in de vervolmaking van de techniek te komen. Waar iedere ongeoefende springer vaak 'onder' zit kwam Leonie tijdens deze wedstrijd af en toe aanvliegen op de bak en had haar afzetvoet tot wel 40 cm voor haar ideale afzetpunt. Soms weer te vroeg gestrekt voor de lat en soms weer vol in de lat. En dat na een paar perfect gelopen trainingen de afgelopen weken waar de 2.60 moeiteloos werd overbrugd.

Nadat Leonie op 2.30 helemaal niet lekker meer uitkwam en er met drie foutsprongen uitlag wisten de anderen deze hoogte nog wel te overbruggen. Debbie had het helemaal naar haar zin met de nieuwe PacerFX 3.50-100. Imme en Caroline kregen het lastig doordat de 3.25 stok nu wel erg kort werd voor de overbrugging van 2.40. Geëxperimenteer met een langere stok bleek op het ultieme moment niet meer te helpen. Voor beiden een prachtig PR van 2.30 was hun deel. Een hoogte verder was het ook gedaan met Debbie die keurig haar buiten PR had geëvenaard. Femke was nu nog de enige in de race. Met af en toe een misser werd toch vrij soepel de 2.60 overbrugd in haar eerste wedstrijd. Op 2.70, in overleg met Wout, nog geprobeerd om haar met een zwaardere stok te laten springen wat niet mocht baten. Maar uiteindelijk was ze dolgelukkig met de hoogte van 2.60 die direct een plaatsje op de allertijden lijst van de meiden junioren B betekend.

Filmpjes van de wedstrijd

Na wat zoeken stonden we uiteindelijk voor huisje nr 71 en konden we onze luxe verblijfplaats betrekken. We hadden een zonnebank, sauna, magnetron, vaatwasser en tv met canal+ tot onze beschikken. Wat kwamen we ook alweer doen hier ???

De slaapplaatsen werden verdeeld en de pannenkoeken werden nog even opgewarmd in de magnetron. Freek, Frits en Maarten doken nog even de sauna in om vervolgens met een potje koehandel door Manfred te worden ingemaakt. (hoe-hoeeeee)

Tegen 10.30 uur ging het licht uit om nog even wat rust te pakken voor de Warandeloop van zaterdag. De volgende morgen mochten de jongens brood halen en waren Freek en Frits nog druk bezig om de kippen te voeren die ons huisje omsingeld hadden. Het waren er eerst een stuk of 6 en volgens Maarten wel 80 en Freek zag een kip met een stuk brood van een halve kilo weglopen. (overdrijven is ook Edammers niet vreemd). Uiteindelijk liepen er zo'n 20 kippen en hanen patrouille om ons heen en konden we nog net zonder levensgevaar de deur uit stappen om een duurloopje van 30 minuten te volbrengen.

Tegen 13.30 uur kwamen we aan bij de Warandeloop en het was nog steeds behoorlijk koud buiten. Allereerst gingen we op zoek naar de startnummers en we ontdekten dat er veel afmeldingen waren van AV Edam. Volgens mij waren er op de zaterdag meer ouders en begeleiders dan atleten aanwezig.

Er was in ieder geval een grote buitenlandse belangstelling. Vele Belgen en Duitsers waren voor in het veld te vinden. Ook kwamen we Veerle van Balen tegen die tegenwoordig lid is van Hollandia en het weer eens wilde proberen onder toeziend oog van haar vader, die door de dikke tegen de kou beschermende kleding, haast niet te herkennen was.

Nadat de meiden van AV Edam de kou hadden getrotseerd met een prima 3e plek van Didi, mochten de jongens laten zien wat ze waard waren. Frits liep bij de JC 2e jaars mee en kon zich ondanks een opkomende verkoudheid met veel hoesten, handhaven bij de beste 12. Halverwege de 2,6 km race zat er een groepje van 6 op z'n hielen maar hij hield stand en was met zijn 12e plek de 9e beste Nederlander. Dit onder toeziend oog van zijn ouders die speciaal langs gekomen waren om Frits aan te moedigen. (en ook de rest natuurlijk).

Freek en Maarten (JB) mochten 3,4 km crossen en na een hele snelle start wist Freek zich rond de 20e plaats te handhaven. Hij liep sterk en nadat hij een paar plaatsen was gezakt, stroopte hij zijn mouwen op en liep op het laatste stuk naar de finish zelfs nog Martijn Bartelson van Nea Volharding voorbij naar een keurige 21e plaats. Hij werd op een halve minuut gevolgt door Maarten die als 35e aan de meet kwam, Nog altijd voor in een veld van ruim 70 deelnemers.

Nadat Sinterklaas vertrokken was konden wij ons in een verwarmde tent herstellen van de kou onder het genot van een patatje uit de frietkot. Freek riep al snel dat hij de sauna in wilde dus vertrokken we vol gas naar ons huisje. Terwijl de heren in de sauna zaten te zweten, mocht Manfred in de keuken zweten voor het avondeten. Nasi en mihoen stond er op het menu.

De 2e ronde koehandel liep uit tot ongekende hoogte en Manfred en Frits wisten Maarten en Freek weer helemaal dol te draaien. Nadat de vrede weer was gesloten was er nog een film op canal+ genaamd Training Day, maar toen lag Manfred al op bed.

De volgende morgen maakte Freek kennis met een pannenkoek satesaus, de specialiteit van Manfred. Daarna werd er alvast wat opgeruimd voordat we weer vertrokken voor de 2e dag van de Warandeloop. Opnieuw heel erg druk en problemen bij het vinden van een parkeerplaats, maar uiteindelijk stonden we zo goed als naast de start. Bij de jongens-A was oa de bondcoach Nijboer een aandachtig kijker in verband met het samenstelling van een EK cross ploeg. Langzaam aan werd het weer ook beter en ontwaarde we zelfs een blauwe lucht. Terwijl Freek, Maarten en Frits een rondje van de businessloop liepen, trok Manfred zijn spikes aan voor de korte cross. Het zware parkoers werd op het laatste moment gewijzigd om de baanlopers een kans te geven op een snelle tijd. Dat was zeker niet in zijn voordeel en een snelle start brak hem op in het 2e groene rondje van 600 mtr. Dan maar 74e (hoe-hoeeeee)

Nadat ons huisje grondig was schoongemaakt en alle vuilnis was weggebracht reed Manfred met 3 slaapkoppen terug naar Edam.

Het was me het weekeindje wel.

Gaat het weer meneer Mooyer???

Zodoende was er een grote groep atleten, trainers en ouders aanwezig toen Willem van de Worp (coördinator Talentontwikkeling MILA) een uiteenzetting gaf van de visie van de KNAU tav talenten en hun trainings-en carriereplanning. Willem benadrukte persoonlijk dat hij een schoolopleiding heel belangrijk vond en dat blijven zitten door te veel trainen geen optie voor hem was. De KNAU streeft verder ook naar een lange carrière planning. Deelname aan een groot jeugdtoernooi is leuk en mooi meegenomen, maar daar worden de junioren niet op afgerekend als de prestaties mochten tegenvallen. Een ander opvallend punt was dat er momenteel meer junioren doorstromen naar de senioren dan een paar jaar geleden. Een positief gegeven voor de atletiek waar door bezuinigingen van de regering een topsport klimaat moeilijk te handhaven valt. Een van de aanwezigen was ook Gerard Nijboer, de hoofdcoach wegatletiek. Hij sprak nog even op de baan persoonlijk met ons. Hij vond het belangrijk om hier aanwezig te zijn, ondanks het feit dat hij meer tijd steekt in het vinden van sponsors voor de baanatletiek. De sponsors hebben meer belangstelling voor de weg dan voor de baan. Verder vond Gerard de clubtrainers van onschatbare waarde voor de opleiding van de jeugd en met name het begeleiden van talenten, waar veel extra tijd in gaat zitten. Hij pleitte daarom ook om binnen de vereniging een apart beleid op te stellen voor deze groep atleten.

Wat gebeurde er verder? Brechje de Ruijkck, dit seizoen deelneemster aan het EJK in Finland op de 800 mtr vertelde over hoe zij met atletiek in aanraking was gekomen en over de teleurstellingen en keuzes die zij heeft moeten maken om topatletiek te kunnen bedrijven.

Er werd nog een muzikale diashow gepresenteerd met beelden van de 800 meter, gemaakt tijdens de een loopgala in Uden 1999.

De deelnemers aan een interland in Gent januari 2004 werden bekend gemaakt en op de 800 mtr mag Martijn Bartelson van Nea Volharding meedoen. Hij traint op de zondagmorgen met ons in de duinen van Schoorl en heeft vorig jaar als B1 1.55 min op de 800 mtr gelopen.

Na al deze praatjes mochten de atleten zelf in actie komen op de baan. Gelukkig was het net even een uurtje droog op een verder grauwe en natte dag. Zodoende kon men na een algemene warming-up beginnen aan lange extensieve tempolopen. Voor de jongens-B was dit 4-5x1000 meter met 2 min pauze. Het extensieve werd soms wat intensief doordat de jongens elkaar een beetje aan het opjutten waren door alle belangstelling. Maarten liep tussen de 3.38-3.30 en hield er een goed gevoel aan over om zo het komende seizoen al zijn concurrenten op de baan voor te blijven.

Manfred Mooyer

Na het ombouwen van een tiental paar spikes was Martine van Zalinge als eerste aan de beurt. Na 1000 meter kwam ze keurig als tweede over de streep. Didi vond het jammer dat haar zusje er op dat moment niet was. Zij zou op dit terrein, welke redelijk was te vergelijken met Opmeer, heer en meester geweest zijn. De nummers één, twee en drie kregen naast een klein herinneringsboompje een grotere boom en medaille mee als prijs.

Na Martine was het de beurt aan Rosa Krikke, Sandra Kwakman en Anoek de Koning. Na 800 van de 1000 meter lag Rosa nog vijfde. Na wat aanmoedigingen werd een prachtige eindsprint ingezet. Helaas moest een paar keer ingehouden worden bij versmallingen in het parcours waardoor ze net niet naar de eerste plaats kon komen. Wel was er voor haar ook een keurige tweede plaats. Niet veel later kwam Sandra als 5e over de streep en Anoek was met een 9e plaats ook zeer op dreef in een groep van 26 meiden.

Danique moest het net als Martine ook alleen doen. Ze had het voordeel dat ze lekker licht was en zo niet al te ver wegzakte in het zware veld. Ze wist bij de tweedejaars D een 11e plaats te behalen.

De eerstejaars C-Meiden waren vooraf nogal nog al bang voor de tegenstand. Met ook B meiden die samen met hun mee liepen zou het nooit wat worden. Echter doordat op latere leeftijd ook het lichaamsgewicht een negatieve rol gaat spelen was deze angst ongegrond. Na 300 meter lag Didi van der Spek al ruim aan kop. In het spruitjesveld kwam een B-Meisje nog aardig dicht bij. Geraldine Kemper en Caroline Kunst lagen op dat moment rond de achtste plaats. Diane Kwakman en Angela Biesterveld lagen op dat moment ook nog ruim voor de helft van het veld. Met nog 300 meter te gaan wist de nummer twee aansluiting te vinden bij Didi. Echter omdat Leonie er niet was, was dit één van de weinige kansen op winst. Hierdoor besloot ze alles op alles te zetten en er nog een felle sprint uit te gooien. Deze kon door haar tegenstandster niet beantwoord worden en zo was de winst bij de meisjes C/B een fijt. De langere trainingen op de Donderdagavond zullen hier (wat ze niet zullen toegeven) ongetwijfeld een bijdrage in hebben geleverd. Geraldine en Caroline moesten nog wat plaatsjes toegeven in het tweede deel van de race omdat beiden last hebben van een groeispurt en werden uiteindelijk vijfde en zevende. Angela werd 10e en Diane 16e van de 29 deelneemsters.

De laatste categorie was die van de jongens junioren C. Doordat ze twee rondjes moesten lopen, wat ik niet wist, moedigde ik Nick Jonk halverwege aan om te gaan sprinten terwijl hij op dat moment op kop lag. Gelukkig luistert Nick nooit naar de trainer en ging rustig in zijn wedstrijdtempo door. Wat verderop in het veld kwam Kees Slegt langs en nog wat later Dick van Zalinge (op één spike en één sok) Dat werd dus zoeken voor de familie van Zalinge in het kleiveld. Ook na het tweede rondje wist Nick Jonk nog ruim de kop te houden en zou onbedreigd naar de overwinning te lopen in een tijd van 8.26.

Nadat een deel van de groep zijn spullen had laten schoonspuiten en wat tosti's genuttigd waren werden de kenianen die later de echte cross gingen lopen nog even aanschouwd alvorens de huisreis weer werd aanvaard.

Complete uitslag..

Op de baan in Lisse waar ook het NK gelopen werd kwam hij tot een tijd van 61.34 s. en werd daarmee vierde bij de junioren B.

Complete Uitslag..

Filmpjes Wedstrijd

Op 13 september vindt de finale plaats in Grootebroek. Op deze link is alle informatie te vinden.

Complete Uitslag..

De opvallendste prestatie van de dag kwam op naam van Priscilla de Ridder (Hollandia) met een tijd van 8.8 op de 60 meter bij de meisjes pup A1. 

Complete Uitslag

Foto 's van de wedstrijd

Hierna volgde het Discuswerpen. Er mocht hier met ijzeren en rubber (indoor) discussen gegooid worden. Nagenoeg iedereen koos de rubberen. Deze lagen, omdat ze wat platter waren, lekkerder in de hand. Zowel Floor als Diane gooide een persoonlijk record. Omdat steeds zes van de zeven deelneemsters naar de finale mochten was het wel triest om te zien dat steeds een meisje het met de helft van het aantal pogingen moest doen. Na het discuswerpen kwam er wederom positief nieuws uit Zaandam. Net geen 1.45 gehaald. Maar met 1.40 lag ze nog uitstekend op schema om het NK te halen. De discus van Floor bleef liggen op 24.69 en van Diane op 23,80. Caroline liet de discus (naast op haar moeder) ook nog op 16,26 meter landen.

In Castricum werd de finale van de 60 meter naar voren gehaald. Denise en Leonie hadden zich hiervoor geplaatst. Echter de tijden tijdens de finale waren niet om naar huis te schrijven. Denise werd nog derde in 8.9 en Leonie moest het doen met 9.0. Hierna direct door naar het verspringen. Ook hier grote kans op 6 pogingen. Leonie sprong technisch weer perfect maar kwam een paar keer niet helemaal perfect uit op de balk en had soms niet de moed om op de juiste wind te wachten die werkelijk uit alle richtingen kwam vandaag. Vaak overigens uit de goede… Denise was bij het verspringen met een prachtig pr van 4.67 de sterkste. Leonie wist tot 4.52 te komen. Caroline Kunst werd vierde met 4.20. Omdat na vier beurten de koek al een beetje begon op te raken aan Caroline en Leonie opgedragen om te stoppen met springen. Normaal zou Leonie me voor gek verklaren maar de opmerking dat er door de gunstige wind wel eens een mooi kadootje tegenover kon staan op de 600 meter deed haar snel de juiste conclusie trekken.

Na een harde start stond er na 200 meter een forse tegenwind te wachten. Met riante voorsprong won Leonie de 600 meter en ik zag aan de grote klok dat het onder de 1.44 moest zijn. Ook Caroline kwam nog binnen de twee minuten binnen. Dolgelukkig stoof Leonie op me af. Echter een blik naar de jury deed me minder vrolijk maken. Een blik op het papiertje van de tijdschrijver gaf aan dat er een tijd van 1.40 gelopen was. Vervolgens kwam de mededeling dat de tijden later bekend gemaakt zouden worden. Ik zag er verder niemand met een stopwatch staan dus dat bevreemde me. Op het uitslagenbord stond uiteindelijk 1:43.2. Een tijd waar ik gezien de grote klok wel mee kon leven, maar het leverde geen plezierig gevoel op.

Het laatste onderdeel op de overigens verder uitstekend georganiseerde wedstrijd was het kogelstoten. Floor bleek de sterkste met 10.63 en Diana volgde op 9.52 en werd daarmee derde.

Na het kogelstoten was er wederom een telefoontje uit Zaandam. Het speerwerpen viel met 23,79 behoorlijk tegen. De meegenomen speer, die de week ervoor nog keurig gewogen en goed bevonden was tijdens de instuif in Zaandam, mocht nu niet gebruikt worden. Tijdens het inwerpen was hij al ruim over de 25 meter geland en dit scheelde toch aardig wat punten. Toch was de tevredenheid nog uitstekend en zat er een goed puntenaantal van 2950 nog steeds ruimschoots in.

De tweede dag in Zaandam begon met verspringen. Een blik op het uitslagenbord leerde dat ze vierde stond met twee dames die nog niet op de nationale ranglijst stonden. Namelijk Tara van Schie van Haarlem, Sharona Bakker van Suomi en Nicky Lam van Haarlemmermeer. Nicky van Leuveren stond vlak achter Geraldine. Geraldine was behoorlijk zenuwachtig maar kwam steeds goed uit met het inspringen. Echter tijdens de drie wedstrijdsprongen hield ze verschrikkelijk in en sprong steeds van ver voor de balk. Omdat de eerste sprong al 4.25 was (met ruim 30 cm voor de balk) was er alle reden om er echt voor te gaan. De teleurstelling was dan ook groot na het springen omdat het beoogde puntenaantal verder en verder uit zicht kwam. Ik had voor de zekerheid ook maar even een kogeltje meegenomen. Omdat de wedstrijdkogels pas heel laat kwamen kwam het iedereen goed uit dat ze hiermee alvast even konden inwerpen. Na het debakel van Hera (net over de zeven meter) was het twee weken terug helemaal goed gekomen met het kogelstoten in Santpoort. Met bijna 10 meter was het vertrouwen in een redelijke stoot dan ook ruimschoots aanwezig. Na een goede eerste poging kwamen in de laatste twee pogingen ook weer een paar slordigheden naar boven. Zodat ook nu de tevredenheid weer ver te zoeken was. Het kwam er op neer dat niet de op papier staande 1.50 maar 1.45 gelopen moest worden. Ruim twee seconde onder haar PR om de veilige 2950 punten te halen.

Gelukkig werd de serie in tweeen gesplitst na het zien van de kluwen meiden D1 die al duwend en trekkend de finish bereikte. Nadat de langzaamste van de twee series ook weer fout geklokt waren duurde het verschrikkelijk lang voordat de snelste meiden van start mochten. Geraldine zou iets voor Nicky van Leuveren moeten finishen om van de ondertussen vijfde plaats weer door te schuiven naar de vierde. Direct na de start nam Sharona het initiatief. Achter haar werd veelvuldig van plaats gewisseld. Met nog driehonderd meter te gaan lag Geraldine derde. Ze hield een stevig tempo aan en wist Nicky Lam met nog 100 meter te gaan zelfs te passeren. Echter op 560 meter stond nog een man met een hamer die haar net een seconde afnam en zo, wel met een prachtig nieuw PR op 1:46,9 liet finishen. Helemaal kapot waren de meeste meiden na de finish. Geraldine had zelfs last van dat branderige gevoel in haar keel waar slechts weinigen over mee kunnen praten…

De uitslagen stonden door Gerrit Tichgelaar uiteraard zeer snel op het bord. Het totaal aantal punten was 2912 punten. Veertig te kort (die vijf centimeter met hoog … ) om zeker veilig te staan voor het NK in Gorinchem. Nu is ze 17e waar de eerste achttien zich plaatsen voor het NK op 27 en 28 september. Met nog een wedstrijd te gaan in Dronten (hier mogen slechts een beperkt aantal aan deelnemen uit één regio) en een wel goed bezette in Vlissingen wordt het nog uitermate spannend of ze er naar toe mag. Begin september is het antwoordt er.

Complete Uitslag Castricum

Complete Uitslag Zaandam     Foto's Zaandam

Nadat het invitatie programma was afgelopen met 'near misses' van Poelman en Douglas op de 200 mtr om het limiet te halen en de pogingen van Okken en Koers respectievelijk op de 800 mtr en 1500 mtr faalde, mocht ikzelf op de 400 mtr van start. Een vlakke race en een spannende finish bracht 53,45 (2e in de serie) op de klokken en daar was ik best wel tevreden mee. Volgend jaar hoop ik er nog 2 seconden vanaf te lopen.

De 800 mtr was traditie getrouw een chaos met verkeerde serie indelingen en atleten die niet op de startlijst voor kwamen. Na een kleine pauze werd dit euvel opgelost en konden er 5 series van start gaan. In de laatste serie liep een mix aan atleten van jong tot oud en alle 3 AV Edammers liepen een keurig pr onder vrijwel ideale omstandigheden.

Na een snelle start, die Nick Jonk opbrak, kon Maarten mooi in een groepje volgen. Hij liep sterk en tactisch mee en wachtte tot na de bocht om op het rechte stuk nog aan te zetten en te finishen in een tijd van 2.08. Keurig. Nick Jonk vocht zich na de snelle opening terug en wist met 2.19 ook weer een seconde van zijn beste tijd af te halen. Frits moest dit geweld voor zich dulden maar liep na een snelle eerste ronde met het nodige verval ook een mooi pr met 2.27 min. Ik weet helaas niet de honderdsten want de uitslag stond nog niet op de website van de organisatie.

Het was in ieder geval een hele mooie avond en een ideale voorbereiding voor de komende C-spelen te Amsterdam (AAC 23-24 aug). Het is maar dat U het weet.

Complete uitslag

Manfred Mooyer

In de middag was er een aparte instuif voor de CD jeugd. Je mocht je telkens voor een onderdeel inschrijven bij de jury. De onderdelen waren sprint, speer, kogel, ver en hoog. Je kon dus meerdere malen aan het zelfde onderdeel deelnemen. Aan het einde van de middag was er nog een 600 meter. Deze wedstrijd zou ook weer in het teken staan van de tweestrijd tussen Floor Tunk en Diane Kwakman op het onderdeel speer. Tijdens mijn vakantie had ik een speer in Belgie gekocht die van het zelfde merk was als degene waarmee Karin Leber vorig jaar uiteindelijk in de laatste wedstrijd van het seizoen een clubrecord wierp. De eerste ronde leverde winst voor Diane op maar de afstand was niet voldoende voor een clubrecord. In de tweede ronde kwam Floor pas echt goed los met een prachtige worp over de 30 meter. Diane moest nu echter een tweetal meters toegeven op Floor haar afstand en het zenuwachtige wachten op de uitslag begon. Ondertussen waren de dames alweer aan het kogelstoten toen de bevrijdende 30.53 ten gehore kwam. In de derde ronde van het speerwerpen wierp Nadea Asin (PAC) echter nog een behoorlijk stukje verder als Floor.

De sprint viel wat tegen bij de meiden. Geraldine mopperde en bleef steken op 8.7 en Leonie moest het zelfs met een 9.1 doen en werd daarmee slechts 13e. Er werd hier door deze twee dames al 0.8 seconde = 160 punten verloren op de twee meiden van PAC die ook aan deze wedstrijd deelnamen (onze belangrijkste tegenstandsters tijdens de C/D finale in Heerhugowaard) Bij het verspringen kwam Leonie met 4.37 als derde uit de bus. Geraldine won, met nog een vijftal meiden, het hoogspringen met een afstand van 1.35. De 1.40 meter werd net niet gered maar er zaten zeker een aantal goede pogingen tussen.

Complete Uitslag

D-Jun. Meisjes ,60 mtrhorden 1e Serie(-1.1 m/s)		
1	Denise Groot	11.08
5	Caroline Knst	13.95
D-Jun. Meisjes ,60 mtrhorden 2e Serie(-1.1 m/s)		
4	Geraldine Kemper	13.38
D-Jun. Meisjes ,60 mtrhorden 1/2 Finale ,2e serie (-0.7 m/s)		
3	Denise Groot	11.08
D-Jun. Meisjes ,60 mtrhorden ,Finale		
1	Thaisa Huis	9.87
2	Sharona Bakker	10.01
3	Renee van Adrichem	10.62
4	Denise Groot	11.00
5	Tara van Schie	11.05
6	Sarina de Reus	11.17
			
D-Jun. Meisjes ,Hoogspringen		
7	Floor Tunk	1.30	

D-Jun. Meisjes ,Verspringen		
1	Tara van Schie	4.86
2	Denise Groot	4.61
3	Sharona Bakker	4.60
4	Geraldine Kemper	4.56
11	Caroline Knst	3.98
		
D-Jun. Meisjes ,Kogelstoten		
1	Tara van Schie	10.52
2	Kitty Calis	9.95
3	Geraldine Kemper	9.82
7	Caroline Knst	8.90
8	Denise Groot	8.52
				
D-Jun. Meisjes ,Discuswerpen		
1	Geraldine Kemper	23.68
	
D-Jun. Meisjes ,Speerwerpen		
1	Sarina de Reus	30.41
2	Floor Tunk	26.86

De voorspellingen waren dat het 30 graden zou worden. Anderhalve maand terug werd onder de zelfde temperatuur een 1000 gelopen in Hilversum, wat niet echt tot goede tijde leidde. Hiervoor had ik dus al een licht voorgevoel dat de tijden wel eens wat tegen zouden kunnen vallen. Na twee en een half uur autorijden kwamen we ruim op tijd aan in het prachtig versierde stadion. Startnummers zaten in een keurige envelop met speldjes en een beschrijving wat er verwacht werd van de atleten (o.a. een kwartier voor de start melden in de call-room. Na enige tijd kwam ook Manfed Mooijer te samen met Jiri Kemper (AC Waterland) en Mathieu Spekker (Nea). Tijdens het inlopen kreeg Didi weer last van haar linker knie en mopperde Leonie al verschrikkelijk over de warmte. Niet veel later stonden de negentien meiden opgesteld op een lange rij. Na een valse start ging het in tweede instantie wel goed. Na wat duw en trekwerk belandde de meiden in de middenmoot. Na een ronde stapte Didi uit met te veel last van haar knie en ademhalingsproblemen. Leonie zakte steeds verder weg in de middengroep en Caroline vocht een verwoede strijd om niet laatste te worden. In het tweede deel van de wedstrijd wist Leonie toch nog weer wat plaatsen goed te maken om zodoende op de zevende plaats te eindigen in een tijd van 3:15.39. Caroline kwam op de 17 plaats binnen in 3:29,33. Caroline was nog enigszins tevreden omdat ze toch nog goed partij kon geven in dit geweld. Leonie was wat minder tevreden omdat ze zich continue voor de voeten gelopen zag en geen moment lekker in de wedstrijd zat.

Na de jeugdwedstrijden liep Mathieu een prachtige 800 meter waarbij hij vooral op het laatste stuk nog een paar lopers wist te verschalken maar net niet de winst kon opeisen in zijn serie. Ook Jiri liep een uitstekende tijd maar was eigenlijk uit op de limiet voor het NK van volgend jaar zodat hij zich daar het volgende jaar geen zorgen meer over hoeft te maken.

Hierna werd er verkast naar een plaats met goed uitzicht op het polsstokspringen. Met een viertal zesmeter plus springers aan de start was het een topveld wat je nergens meer tegenkomt op een wedstrijd in de beurt. De winst was er voor Okkert Brits en Rens Blom (woedend over de start van een ceremonie protocollair tijdens zijn aanloop) werd keurig vierde. Toen de sprintafstanden begonnen gingen de meiden op jacht naar de topatleten. Didi verzamelde de moed om, tussen alle topatleten door, naar de begeleider van Zhanna Pintusevich te lopen om een viertal handtekeningen voor hun te verzamelen. Dit was een prachtig geschenk. Later lukte het ook nog om Troy Douglas en Jaqueline Poelman in het boekje te krijgen. Helaas was het niet gelukt om Kim Gevaert in het vizier te krijgen. Ben is dus tot nu toe de enige met dit kleinood.
Foto's van de wedstrijd

Complete Uitslag

Na de tweede discusronde moesten de spikes weer aan voor horden. Alle meiden mopperden na de wedstrijd op het niet uitkomen voor de hordes en Angela gaf er zelfs met nog één horde te gaan de brui aan terwijl het helemaal niet slecht ging. De seriewinst was er voor Geraldine in een tijd van 12.74 en Caroline kwam tot 13.81. Toch vond ik het er lang niet slecht uit zien. Maar deze dames dienen, gezien hun lengte, dan ook zo snel mogelijk een driepas te leren.

Op nog voor een laatste beurt bij het discuswerpen waarbij de jury keurig wachtte tot eenieder klaar was met het aantrekken van zijn schoenen. Hier geen stress zoals dat in Nederland vaak wel het geval is.

Omdat de tape op de gladde Nike topjes absoluut niet hield besloten de dames, met pijn in hun hart, maar van speldjes gebruik te maken. Na deze actie had ik daar voor de rest van de wedstrijd dan ook geen last meer van. Het volgende onderdeel was de 80 meter. Hiervoor was wel voldoende tijd om goed in te lopen en netjes aan de start te staan. Met een tijd van 11.31 won Geraldine Kemper dit onderdeel. Een mooie test voor volgend jaar wanneer er altijd 80 meter gelopen moet worden. Caroline werd derde in haar serie in 12.39 en Angela vierde in een tijd van 12.47.

Hierna begon direct het polsstokspringen en hoogspringen. Na een aantal inspring pogingen zag Angela er toch maar vanaf om deel te nemen aan het onderdeel. Caroline had tijdens het inspringen duidelijk nog last van de 20 extra meters. Technisch zag het er niet uit zoals ik het gewend was. Het was overigens een prachtige gelegenheid voor jeugd om het hier eens te proberen. Ze begonnen op een hoogte van 1.40 meter en gaven alle hulp die nodig was. Caroline begon op 1.70 meter en sprong die met moeite. Op 1.80 meter waren er eerst twee totaal mislukte sprongen en de laatste was ze er ruim overheen (zie foto) maar stootte ze de lat er per ongeluk met haar arm vanaf. Het bleef dus bij 1.70 meter. Een halve meter minder als de vorige wedstrijd in Hoorn.

Geraldine deed het daar in tegen wel uitstekend bij het hoogspringen. Na als enigste de 1.33 bedwongen te hebben kwam de keurige vraag van de jury wat de volgende hoogte was die ze zelf mocht kiezen. Het werd 1.41. Hiermee zou haar PR weer met een cm verbeterd worden. Helaas lukte het, ondanks twee uitstekende pogingen, net niet.

Het laatste onderdeel was de 300 meter. Veel vragen vooraf hoe hard er gestart moest worden. Er was daar maar een antwoordt op, namelijk voluit en niet denken aan de pijn in de bovenbenen op het laatste rechte stuk. In de eerste serie liep een Belgisch meisje 45.55. Geraldine kwam in de tweede serie tot winst in haar serie in een tijd van 46.62. Angela kwam in die serie tot 51.12. In de laatste serie won Caroline haar race in een tijd van 51.14 maar kwam er later achter dat Angela in de vorige serie net twee honderdste sneller was.

Nadat er nog een klein half uurtje op de laatste medaille gewacht moest worden werd er weer huiswaarts gekeerd met een vijftal mooie medailles.

Complete Uitslag 

Filmpjes van deze wedstrijd, polsstokspringen jongens miniemen

Traditioneel begint het NK voor A/B junioren op een vrijdagavond met voornamelijk loopnummers. Van de inschrijvingen van AV Edam overleefde alleen Roy Lagerburg (jongens-B) de selectie. Hij begon op de 800 mtr echter als 2e reserve maar mocht door een aantal afmeldingen toch nog meedoen. (zie: www.spartaan.net)

Een van de afmeldingen betrof Seppe Stax, die al een 1.53-er achter zijn naam heeft staan en hier door is Martijn Bartelson van Nea Volharding eigenlijk automatisch doorgeschoven als favouriet voor het goud. In zijn serie bleek maar weer eens dat een toernooi lopen anders is als een 'losse' wedstrijd. Een van de lopers ging er als een razende vandoor en nam een grote voorsprong op de rest van het veld. Martijn verbaasde zich hierover, maar hij bleef rustig wachten en een versnelling op de laatste 150 mtr was voldoende om zijn finale plaats veilig te stellen.

Roy Lagerburg had met een pr van 2.10 de langzaamste tijd van alle 21 deelnemers. In zijn serie kon hij echter in de eerste ronde aanklampen en hij moest pas op de laaste 200 mtr buigen voor de jongens voor hem. Hij kwam als laatste over de meet in een prachtig nieuw pr van 2.07,86 (17e tijd). Hij was moe, maar morgen moet hij op de 400 mtr aan de bak en met een beetje geluk zit er wellicht een ½ finale plaats in.

Bij de meisjes-B wierp Bregje Crolla haar speer naar de verste afstand ooit in Nederland geworpen door een Nederlands B-meisje: 47.96 mtr. Zij was al uitverkoren voor de EJOF. Bob Altena won een spannende strijd bij het verspringen bij de jongens-B met 6.60 mtr.

De 3.000 mtr voor de jongens-B werd ook een titanenstrijd want ook hier viel er een ticket voor de EJOF te verdienen. Na 2 gelijkmatige kilometers van 3 minuten ontbrande de strijd pas echt goed op 600 meter voor de finish. Tom Wiggers, 1 v/d kanshebbers werd door deze snelle finish naar een 4e plaats verwezen en mist zo deelname aan het EJOF. Ik meen dat Cees van Maanen (2e) nu heen mag, als ik het allemaal goed heb gehoord.

NK A/B JUNIOREN, LISSE / DAG 2 28/06/03

Zaterdag stond geheel in het teken van het koningsnummer, de 100 mtr voor junioren-A. In deze lichting lopen een aantal zeer snelle jongens, die elkaar de loef afsteken voor deelname aan de ejk en de 4x100 mtr estafetteploeg.

Zelf volgde ik Maarten Heisen, die als blanke tussen al het sprint geweld van de Nederlandse Antillen fier overeind bleef. Ondanks dat er veel meewind stond, waren de serie tijden reeds enorm goed. In de halve finale moest Floris Raat van Nea Volharding met 10,91 sec de finale aan zich voorbij laten gaan. Daniel Ward liep 10,51 Maarten Heisen 10,55 pr en Churandy Martina 10,33 nr (maar teveel wind en hij schijnt al voor de Antillen gelopen te hebben). Ik had nog nooit van hem gehoord en ook bij zijn leeftijd stond niets ingevuld, een beetje vaag.

De finale was een klapstuk met alle deelnemers onder de 11,00 !!! ongekend. De medaillewinnars liepen allemaal weer sneller. Churandy 10,26 Daniel 10,43 en Maarten 10,50 pr. (wind +2,4 m/s)

Hierna was het de beurt aan Roy Lagerburg. Met zijn pr van 54,1 moest hij toch met een beetje mazzel de halve finale kunnen halen, gezien het deelnemers veld. Hij startte fel en het leek een goede race maar aan het einde zakte hij weg en werd uiteindelijk 4e in zijn serie met een ietwat teleurstellende tijd van 55,06 sec. We wisten dat het over was maar de uitslag liet heel erg lang op zich wachten.

Behalve Wout van Wengerden op polshoog, had Nea Volharding met Martijn Bartelson op de 800 mtr nog een troef in handen voor goud bij de jongens-B. Het werd een boemelrace en dan is er van alles mogelijk. Net als in de series ging er iemand vandoor en Martijn liep het gat dicht maar op 100 mtr voor de finish stokte het bij hem. Lijdzaam moest hij toezien dat hij voorbijgestreefd werd en met een teleurstellende grimas op zijn gezicht wist hij nog net zijn bronzen medaille veilig te stellen.

Andere grossiers van het toernooi bij de jongens (plus zondag)

Eric Cadee (JA) 3x goud (kogel-discus-kogelslingeren) Bob Altena (JB) 2x goud (ver-horde) 3x zilver (polshoog-kogel-discus) Vincent Onos (JB) 2xgoud (snelwandelen-kogelslingeren) brons (kogel)

Ook niet slecht. Bij de meisjes-B liep Jill Prins (zilver) 12,22 sec op de 100 mtr. Alleen is zij slechts een meisje-C 1e jaars uit 1989 dus een hele mooie tijd.

NK A/B JUNIOREN, LISSE / DAG 3 29/06/03

Op zondag werd er ook weer heeeel hard gelopen op de 200 mtr bij de jongens-A. Churandy Martina 21,03 (serie 21,08) en Maarten Heisen 21,62 (serie 21,51)

Tja er was nog genoeg om te melden maar volgende keer zelf maar komen kijken naar dit juniorenspektakel. PS Er is sinds jaar en dag een tekort aan steeple chase lopers…dus….vullen die waterbak !!!

Grt
Manfred Mooyer

De mooiste sprong van de dag maakt Leonie op 2.30. Deze hoogte werd op een technisch prachtige manier geslecht. Gelijktijdig met de aanloop van deze hoogte ging haar serie op de 60 meter horden van start. Het koste me aardig wat overredingskracht om haar duidelijk te maken dat wat zij nu aan het doen was iets heel bijzonders was en er nog vele horden races zouden volgen in haar leven. Op 2.40 werd de trainer al een beetje zenuwachtig omdat zijn reputatie met ook deze hoogte als PR een behoorlijke deuk zou oplopen. In de eerste poging sprong Leonie op magnifieke wijze over deze hoogte zodat aan de 2.50 kon worden begonnen. Echter ons stokje bleek voor deze hoogte nog net iets te kort. Binnenkort zal er dus weer geïnvesteerd moeten worden in een nieuwe langere stok zodat deze winter tijdens de indoor in Zuidbroek de 2.40 meter niet meer het eindstation is. A.V. Startbaan was reeds in het bezit van het iets langere model van het zelfde type en gewicht als wij hebben (Pacer Fx). Na afloop van het springen mocht Caroline hem zelfs even testen.

In een ooghoek had ik de horden races aanschouwd. Denise was in strijd met haar zelf of ze nu lekker met van die kleine pasjes (vijfpas) of met iets grotere, maar nog steeds te kleine (vierpas) zou gaan lopen. Het werd tijdens de race een vierpas die haar op een keurige vierde plaats deed belanden in een tijd van 11.2. Lisa Molenaar werd 7e op dit onderdeel met een tijd van 13.5

Ook nog tijdens het polsstokspringen (ik heb er dus niets van gezien) was het discuswerpen aan de gang. Onze drie deelneemsters werden keurig 1,2 en 3 op dit onderdeel. Geraldine die er steeds meer plezier in krijgt wierp de discus naar de 25,74 meter. Floor en Hanneke kwamen tot een afstand van 23,65 en 23,23 meter.

Omdat twee meiden niet gekomen waren waren er nog wat startnummers over. Leonie die niet gestart was op de 60 mH besloot daarom maar mee te doen met het sprinten omdat ze toch energie te veel heeft. Geraldine startte de eerste maal fals en de tweede keer ging ze wel heel veilig weg. Hierdoor viel haar tijd wat tegen. Denise liep wel een keurige race en wist zich samen met de andere twee meiden voor de finale te plaatsen. Lisa kwam ondanks dat ze steeds beter en vooral netter begint te lopen te kort voor de finale.

Na het sprinten stond het onderdeel ver op het programma. Voor een aantal van onze meiden is het uitkomen de laatste weken een nogal groot probleem. Misschien heeft Diane van Rooijen die zachtjes voelt aankomen dat ze wel erg veel Clubrecords kwijtraakt hun met het uitkomvirus besmet waar ze zelf nu weer een beetje vanaf lijkt te zijn. Geraldine schrok zo van de ene poging die ze wél op de balk afzette dat ze die afbrak in de lucht. De overige pogingen van Caroline, Leonie en Geraldine waren bijna allemaal op zo'n 40 tot 50 cm voor de balk. Alleen Denise kwam vandaag wel lekker uit. Met drie prachtige pogingen en een PR van 4.53 werd ze tweede en was daarmee dik tevreden. Ondanks het slechte uitkomen van Geraldine en Leonie werden ze nog gedeeld derde met een afstand van 4.31

Omdat er nog een kogelnummer over was besloot Geraldine het maar weer eens te proberen. Na het beschamende optreden tijdens de 6-kamp in Heerhugowaard werd het vandaag ook weer niets. Een toeschouwer die ruim naast de bak stond kreeg zelfs op een haar na een kogel raak. Floor had de dag van haar leven. Nadat haar broer even ervoor haar PR met 1 cm had overtroffen tot een afstand van 10.45 moest er dus weer een goede uitslag uitkomen. De eerste stoot was direct al ruim in de 10 meter. Na een paar perfecte aanwijzingen van Mirjam Groot werd de tweede stoot er een die een volle meter voorbij haar PR landde met een afstand van 11.50 meter. Blijdschap alom. Met morgen weer dit onderdeel op het programma staat is zij de te kloppen dame. Ook de laatste stoot was weer in de 11 meter en de trainer moest 's avonds direct zijn prognoselijstje met een meter bijstellen voor de competitie finale in Heerhugowaard.

Na het kogelstoten werd het langzamerhand tijd om in te lopen voor het spektakelstuk wat een clubrecord zou moeten opleveren. De wind stond gunstig voor de 600 meter. Nadat de eerste 300 meter door Nienke Blom en Annelies Laan aangevoerd werden denderden Leonie en Geraldine over het tweetal heen. Dankzij een prachtige laatste tweehonderd meter wist ze het clubrecord met ruim een seconde te verbeteren tot een tijd van 2:45,0. Geraldine moest 1,9 seconde toeleggen op deze tijd, maar stijgt ook met stip in de nationale ranglijst. Ook Caroline met een tijd van 2.54.4 en Hanneke Molenaar met 2.57,2 wisten onder de 2 minutengrens te blijven.

Voor Maarten Tunk en Frits Frederiks stond er een 800 meter op het programma. Maarten wilde hier dolgraag onder de 1.10 lopen. Jammer was alleen dat zijn concurent in de tweede serie zat zodat hij geen idee had wat hij moest lopen. Met een keurig vlakke race kwam hij net boven de 2.10 uit maar het was wel een nieuw persoonlijk record op deze zware afstand. Frits maakte voor het eerst mee dat er soms ook twee man in een baan tot de dubbele vlag moeten lopen bij een achthonderd meter. Zijn mede baanloper bleek echter ruim sneller als hem zodat hij geen last had van hem. Na twee zware rondjes stond voor Frits de klok stil op …

Het laatste onderdeel van de dag was de finale 60 meter vlak. Na een lange dag voelden de benen lang niet meer goed aan. Geraldine was voor haar doen behoorlijk diep gegaan tijdens de 600 meter. Er werd keurig gestart waarbij Geraldine als laatste er vandoor ging. Met een prachtige inhaalrace wist ze echter op te klimmen naar de derde plaats. Doordat er drie meisjes in het wit in de race zaten duurde het even voordat de juiste volgorde ook bij de jury bekend was. Denise werd vijfde en Leonie die al even te veel gedaan had vandaag werd laatste van deze finaleserie. Voor haar zat er echter nog een leuke surprise aan te komen. Aan het einde van de dat wordt de beste prestatie overal per categorie nog uitgereikt. Haar tijd op de 600 meter bleek daar voor in aanmerking te komen. Al vond ik dat de 2.40 meter bij het polshoog die bij de meisjes junioren D waarschijnlijk nog nooit is gesprongen in Nederland daar eerder voor in aanmerking te komen.

Uitslagen Pupillen       Uitslagen Junioren

Tijdens de pauze hebben we deelgenomen aan het Fun in Athletics project; dit waren verschillende onderdelen uit de atletieksport op trainingsgebied, zoals het houden van je balans, uit stand hoogspringen, met een medicinebal gooien e.d. Hierna was het tijd om te gaan verspringen. Omdat dit van 4 naar 2 verspringbakken ging duurde het vrij lang voor we aan de beurt waren, maar de prestaties vielen toch mee. Gelijk na het verspringen was het de beurt aan Pepijn om de 600mtr. te lopen en in zo'n mooi stadion is dat bijna leuk. Hij liep z'n race mooi opgebouwd en kwam op een 5e plek binnen. De dag werd afgesloten met een pendelestafette, maar omdat regio 1 geen M. pup A en M. pup B had afgevaardigd konden we naar huis. Het was een hele leuke dag geworden. 

Uitslagen 09-06-2003. 
Pepijn: 40mtr. 7.28s, kogel 5.37m. ver 3.33m. 600m rond de 2.14.0 s. 
Ricardo: 40m.7.93s, kogel 4.09m. ver 2.75m 
Thomas: 40m.8.14s, kogel 5.16m ver 2.94m

Mirjam Aberkrom

De vader van Bouke, Bert (Hollandia) werd derde totaal op de 6 Engelse Mijl in 35.04. Bij de veteranen de tweede tijd.  

Complete Uitslag

Complete uitslag

De prestaties waren meer dan verdienstelijk, met name door wat lichte blessures en studieperikelen, waren de verwachtingen in eerste instantie niet al te hoog ingezet. Dit viel dus erg mee, gezien de vele persoonlijke records.

Roy Lagerburg had alle tijd om eerst even een boek uit te lezen om vervolgens in 10 minuten tijd 'effe' 2 pr's aan te scherpen. Allereerst brak hij bij het hinkstapspringen de 11 mtr grens met 11.21 mtr. Daarna snelde hij op de 400 mtr naar 54,1 sec en dat was 3/10 sneller dan tijdens de eerste competitieronde.

Maarten Tunk was de hele week ziek geweest en moest direct op de 800 meter serieus aan de slag. In een serie met hele snelle jongens wist hij lang te volgen en opnieuw met 2.11,6 (9e) een solide tijd neer te zetten. Cees Beets, die ook even langs kwam, was blij dat hij nog altijd aanstormende jeugd, zij nipt, achter zich kan houden. Tijdens het hoogspringen braken de inspanningen Maarten op en bleef hij steken op 1.50 mtr. In goede doen kan hij hier zeker nog 10 cm aan toevoegen.

Nick Bouman kwam bij het speerwerpen tot 36.20 mtr maar was niet tevreden over zijn techniek. Ook hij heeft nu na alle schoolperikelen nog een maandje de tijd om voor het NK hier nog een paar meter aan vast te plakken. Op de 100 meter ging het hem beter af. Op dezelfde baan waar naamgenoot Nick (Jonk) 2 weken geleden 12,4 liep, kwam Nick tot eenzelfde prestatie.

Nico Zwarthoed gebruikte het kogelstoten (10.05 mtr) als warming-up voor zijn 1500 mtr. Hij klaagde over last van zijn knie maar wilde niet rustig aan weg. Net als tijdens de 1e competitieronde zocht hij een goede plaats in de groep op en kon lang volgen. Het liep lekker en er had nog meer ingezeten. Achteraf, dat wel maar 4.32,0 was wel een pr.

Frits Frederiks was als invaller ook goed bezig. Bij het verspringen verbeterde hij zijn 1 dag oude pr van 4.44 mtr met 1 cm tot 4.45 mtr. Jammer dat bij zijn 1e en verste poging net zijn spike in de plasticine verdween. Discuswerpen met een anderhalve kilo schijf was natuurlijk een hele opgave. Maar 13.40 mtr leverde wel weer 20 punten op. In een ploegenklassement tellen alle punten mee. Dat bleek wel op de 4x100 mtr estafette waar de diskwalificatie van Castricum ons weer een plekkie deed stijgen

Bedankt voor de inzet en de ouders voor het rijden.

Manfred Mooyer

Complete Uitslag

Het eerste onderdeel was 60 meter horden. Leonie Schilder en Didi van der Spek hebben dit als competitie onderdeel dus voor hun was het een redelijk eenvoudige opgave. Caroline Kunst, Geraldine Kemper en Denise Groot daarentegen zagen behoorlijk op tegen dit onderdeel. Geen van drieën durfde het aan om met driepas over de hordes te gaan terwijl ze er wel de snelheid en paslengte voor hebben. Voor Geraldine en Denise gold zelfs dat ze geen vierpas durfde dus werd het dribbelen tussen de hordes. In de eerste serie kwam Leonie tot een tijd van 10.9 en Didi tot een tijd van 11.4. In de tweede serie stond Thaisa Huis van Nea in de blokken. Tijdens de competitie nog goed voor 9.4 maar nu moest ze door reisziekte wat toegeven op deze tijd. Het werd uiteindelijk 9.9. Denise, de snelste startster van Nederland zat boven de eerste horde nog voor Thaisa, maar dan komt het uitkomen en het laag boven de hordes blijven aan de orde. Toch ging het alleszins redelijk en ook de tijd was in orde. Geraldine moest wel heel erg remmen voor elke horde en deed er met een tijd van 12.4. Voor Caroline was het haar eerste horden ervaring. Met een beetje training kan ook zij in driepas een volle seconde winnen op haar huidige tijd van 12.4.

Bij het hoogspringen kwam het onderstaande lijstje met voorspelde afstanden en tijden uit mijn tas. Hierdoor was iedereen zo’n beetje op de hoogte wat er van hun verwacht werd.

Iedereen voldeed, ondanks de harde wind en koude regen dan ook ruimschoots aan de verwachting. Geraldine wist door een mooie sprong zelfs de 1.40 te bedwingen. Ondertussen werden de magen gevuld met het meegenomen eten. Als je af gesprongen had met het hoogspringen kon je direct door naar het inwerpen van het speerwerpen. De twee meegebrachte speertjes werden daarbij dankbaar gebruikt. Doordat de regel tijdens het ingooien gelde wie het eerste komt die heeft er één kwam het soms tot gevaarlijke situaties.

Leonie en Denise hadden (als speerhaters) afgelopen week nog een noodtraining gehad om toch nog iets aan techniek bij het speerwerpen te krijgen. En zowaar kon ik ook bij hun al iets aan liefde voor dit door mij zo geliefde onderdeel terugzien. Ondanks dat de mooie aanloop nog leidde tot een worp uit stand werd de 14 meter reeds door beiden gepasseerd. Toch vond ik het nodig om een door de jury goed gekeurde worp van Denise te laten afkeuren omdat deze wel heel erg op de achterkant viel. Helaas voor deze twee meters maar regels zijn regels. De andere drie meiden gooien meestal ruim in de twintig meter en voldeden vandaag ook aan die verwachting. Het windje kwam er in de meeste gevallen lekker onder en zodoende landde de speren ruim in de 20 meter.

Na afloop in de kantine, onder het genot van een lekkere warme tosti, werd verteld dat de beste 16 van Nederland uitgenodigd werden om deel te nemen aan een wedstrijd in Barendrecht. Met 2800 punten (om en nabij het aantal wat Geraldine normaliter zou moeten kunnen halen) zou je daarvoor worden uitgenodigd. ’s Avonds deze uitslag even opgezocht en het blijkt dat je hier inderdaad redelijk goed voor moet zijn.

Dag 2.

Nadat de moeder van Geraldine was opgehaald werd er vertrokken naar Geraldine (die bij Didi sliep, en dus veel te laat op bed lagen), Didi en Caroline die voor het ophaalgemak naast elkaar wonen. Hier hoorden we ook dat Leonie ziek in bed lag. Iets wat er de dag ervoor, ondanks dat het uitstekend ging, al duidelijk aan zat te komen. Met twee auto’s werd er weer naar Heerhugowaard gereden. Nadat de aanloop was uitgezet voor het verspringen moest ik er vandoor om zelf aan mijn clubverplichting te voldoen in Purmerend voor de tweede ronde van de seniorencompetitie. Met 2:11,04 op de 800 meter mocht ik gezien de blessureperikelen niet ontevreden zijn. Hierna weer snel naar Heerhugowaard. Het verspringen en het kogelstoten was reeds voltooid. Iedereen was tevreden met een sprong van boven de 4 meter. Waarbij Geraldine met 4.47 (er stond 4.44 op haar kaart) nog het verste kwam. Toch moest ik bij het inspringen constateren dat er nog veel werk te verrichten is voor de vele trainers waarbij deze meisjes springen. Het deed soms pijn aan mijn ogen hoe sommige meiden waar de 5 meter vanaf druipt tot slechts 4 meter en een beetje komen.

Geraldine kwam bij terugkomst met schaamrood vertellen dat ze slechts in de zeven meter gestoten had. En dat terwijl het jongere zusje van Denise stond te kijken die al wel ruim in de acht meter heeft gestoten als pupilletje B. Denise kwam van de vier meiden met 8.4x nog het verst. Maar hier zal toch echt wat vaker op getraind moeten worden. Ook met de competitie was dit (met uitzondering van Floor) ons zwakste onderdeel. Caroline was met twee PR’s op zowel ver als kogel wel zeer tevreden over de ochtend.

Het laatste onderdeel was de 600 meter. En zoals dat meerkampers betaamd werd nu ook weer heerlijk tegen elkaar opgeboden wie dit onderdeel nu het meeste haat. Denise moest het met een gelijkspel doen met Thaisa om wie hier de meeste hekel aan had. Lianne Koopman van Castricum nam in de echte wedstrijd resoluut de kop. Na een halve ronde kon Geraldine net niet aansluiten zodat ze het hele stuk tegenwind de kop van het peloton had. Op het laatste rechte stuk wist ze toch nog redelijk dicht bij haar in de buurt te komen en met een tijd van 1:52,1 Didi werd nummer drie met en Caroline haalde volgens haar nog net twee meiden voor de streep in. Iets waar de jury anders over dacht. Maar het gaat hier gelukkig om de punten en niet om de plaats.

Omdat Sigoumey de Randamie van Bijlmer het vrij rustig aan deed met de 600. Zij won het namelijk met kijken alsof je niet van een 600 houdt van Denise en Thaisa zonder dit tegen deze twee dames te zeggen, schoven Gerladine, Didi en Caroline een plaatsje op in de einduitslag. Hierdoor werden ze achter Thaisa die ruim won met 2835 punten respectievelijk 2e, 3e en 4e. Denise eindigde in het veld van 11 deelneemsters als 7e.

Het plan is om (eerst nog wat verbetering behoeven) nog een tweede meerkamp in Zaanland te gaan doen op 16 en 17 augustus. Eerst volgend weekeinde in Grootebroek (SAV) de tweede competitieronde.

Complete uitslag

Foto's van deze wedstrijd

Om 11.00 uur begonnen we met de estafette. De meisjes pup C waren als eerste aan de beurt. Er deden 8 meisjes mee, dus hadden we 2 ploegen. Groep 1 met Anne, Susan, Esmee en Noëlle liepen 31.7 sec. Groep 2 met Jolijn, Shenou, Anne C en Whitney deden er 36.7 sec. over. Na deze meisjes was het de beurt aan de meisjes pup B. June, Lyanne, Milou en Manon liepen iets langzamer als de vorige keer, maar toch goed naar 29.3 sec. De jongens pup B met Pepijn, Ricardo, Thomas en Koen waren hierna aan de beurt. Het ging een stuk sneller als de vorige keer. De vorige keer was het 29.2, nu 28.0. Super jongens! Hierna werden de blokken een stuk verder gezet en mochten de jongens pup A1 en A2 zicht klaarmaken. De jongens pup A1, Bouke, Michiel, Jan en Danny, liepen naar een tijd van 41.8 en de jongens pup A2 met Laurens, Jim, Job en Robbert liepen een tijd van 37.3 sec. Ook de meisjes pup A1 hadden 2 groepen. Groep 1 met Tjarda, Marina, Rowan en Martine liepen een tijd van 40.3 sec. en groep 2 met Priscilla, Mare, Elke en Larissa liepen een tijd van 44.6. Als laatste waren de meisjes pup A2 aan de beurt met Rosa, Anouk, Anouk en Sandra. Zij liepen een tijd van 36.1 sec. en waren daarmee 1 tiende sneller als de vorige wedstrijd!

Tijdens de estafette begonnen ook de eerste meerkamp onderdelen. De jongens pup C waren 2 jongens. Danny en Niels (die nog mini is). Niels haalde 1 medaille en wel een zilveren medaille op de meerkamp. Dat kwam vooral omdat hij bijna 8 meter (!!!) verder gooide met balwerpen. Danny haalde 2 medailles. Een zilveren op de 600 m en een bronzen op de meerkamp. Goed zo jongens! De jongens pup B waren met z'n vijven. Wesley, Koen, Thomas, Ricardo en Pepijn. Koen sprong maar liefst 22 cm verder met verspringen. Ricardo overtrof dat door 38 cm te springen. Ook de andere 3 sprongen ruim verder. Echt een goede verspringdag! Bij deze jongens haalde Pepijn 1 gouden medaille op de 1000 m en een bronzen bij de meerkamp. De jongens pup A1 deden andere onderdelen als de vorige wedstrijd en het ging heel goed. Er werden geen medailles behaald, maar wel hele goede prestaties. Zo liep Bouke 3 seconde sneller op de 1000 m, 3.51.0 sec., en sprong Michiel, maar liefst 1.15 m. Jan Tuyp gooide bijna 29 meter met balwerpen en ook Danny haalde maar liefst 26 m. Julius liep het hardst van deze jongens op de 60 m, 10.1 sec. Goed gedaan jongens! Bij de jongens pup A2, Laurens, Job, Jim, Jan Jaap, Robbert en Sil, werd er heel goed gepresteerd bij het kogelstoten. Bijna iedereen stootte verder als de vorige wedstrijd. Bij de 1000 m liep Laurens maar liefst 13 sec. sneller dan de vorige keer. Hij liep nu 3.36.8 en werd daarmee ruim 1e. Ook werd er door Job een medaille gehaald. Hij werd 2e op de driekamp. 

De meisjes pup C, Anne, Anne C., Shenou, Jolijn, Noëlle, Whitney, Susan, Esmee en Mariska (mini) was een redelijk grote groep. Mariska deed voor het eerst mee aan een grote wedstrijd en haalde gelijk 2 medailles. 2e op de 600 m en 1e op de driekamp. Dat kwam echt door het hele goede verspringen! Bij de andere meiden deden sommige ook voor het eerst mee. Dat was niet te merken, want het ging erg goed! Jolijn liep de 600 m nu zonder te wandelen, hartstikke goed! Hier werden maar liefst 5 medailles gehaald! Esmee werd 3e op de 600 m. Anne 1e en Susan 2e. Anne en Susan werden ook 1 en 2 bij de meerkamp! 

De meisjes pup B haalde 2 medailles binnen. Milou werd 2 keer 2e. 1 keer op de 1000 m en 1 keer op de 3-kamp. Ook haalde June en Manon een medaille, omdat ze 5e en 6e werden. Door de meiden werden veel pr's gehaald. Manon en Lisanne haalde er zelfs 2! Deze groep meiden is vooral erg goed in balwerpen. Bijna allemaal gooien ze over de 15 meter heen! Bij het verspringen gaan een aantal al richting de 3 meter en gaan proberen dat de volgende wedstrijd te halen. Milou haalt dat wel al en sprong 3.25 m! Bij de meisjes pup A1 werden alle medailles bij de 1000 m binnengehaald. Larissa, Elke, Tjarda en Rowan haalde er ieder een. Bij deze meiden moest er vandaag hoog worden gesprongen. Dat ging erg goed. Lucia en Tjarda haalden zelfs de 1.05! Ook werd er door een aantal meiden over de 15 meter gegooid bij het balwerpen. Dat werd onder andere gedaan door Priscilla en Martine. Goed gedaan allemaal hoor! De oudste meiden waren de meisjes pup A2. Er werden hier 5 medailles binnen gehaald. Rosa werd 1e in haar serie op de 1000 m en 1e op de 3-kamp. Dat kwam vooral door het harde sprinten en het verspringen. Anouk de K. werd 3e op de 1000 m en 2e op de 3-kamp. Dat kwam omdat ze ruim eerste werd bij het kogelstoten met 7.54 m! Ook Sandra haalde een medaille. Zij werd 1e in haar serie op de 1000 m.

Bij de ploegen waren 1e geworden de meisjes pup C, meisjes pup B en meisjes pup A2 (met 1100 punten voorsprong op de nummer 2!). 2e waren de jongens pup B, jongens pup A1 en jongens pup A2 geworden. En 3e de meisjes pup A1.

Nieuwe onderdelen als polsstokhoogspringen en hink-stap-sprong waren een heuse uitdaging voor deze met jongens-C aangevulde ploeg. Tot op het laatste moment werd er geschoven met de onderdelen en Flip Kemper kwam zelfs speciaal trainen voor de 110 meter Horden. Een moeilijk onderdeel omdat Flip alweer enige tijd uit roulatie is geweest en de souplesse nog niet optimaal is.

Het weer op de baan van Heerhugowaard was ondanks de soms koude wind best wel goed te noemen. Bij het polsstokhoogspringen bleek dat wel uit de 4.50 mtr (pr) die Wout van Wengerden sprong namens Nea Volharding. Vorig jaar zat hij nog op 3.80 mtr dus een uitstekende progressie die Cees Beets op video heeft vastgelegd. AV Edam had helaas door de afmelding van Jeffrey Jonk geen deelname aan dit nummer. Ik had wat wijzigingen doorgevoerd en langzaamaan werd het wedstrijdsecretariaat overspoeld met aanpassingen van de diverse ploegen (14 meisjes en 18 jongens ploegen).

Hierdoor werd het verspringen 20-30 minuten verlaat en was er wat misverstand over het feit dat er in 2 groepen gesprongen ging worden. Voor Flip was deze commotie wel gunstig, hij kon zich nu voorbereiden op de 110 meter Horden. Ondanks alle klachten over pijntjes ging hij razendsnel van start maar helaas moest hij de tol betalen van zijn moedige daad en strandde na 3 hordes. Jammer. Geen punten maar dat kon hij nog rechtzetten bij het verspringen. De aanloop was mede door de wind niet optimaal. Na 3 pogingen stond er 4.10 mtr achter zijn naam maar met een goede laatste poging wist hij er toch nog 4.92 mtr uit te slepen. Dat kan met regelmatig trainen zondermeer een metertje verder.

Nick Bouman mocht het bij het speerwerpen opnemen tegen een 57 mtr geweldenaar. De nu 700 gram zware speer vond echter na 35.77 mtr het gras en dat was iets te weinig. Nick heeft een minimum van 40 mtr dus dat wordt weer extra trainen. Op de 100 mtr kwam hij tot 12.6 seconden.

Maarten Tunk had het zwaarste programma van allemaal, aangezien hij zaterdag al een c-competitie had meegedraaid. Zaterdag liep hij een mooi opgebouwde 800 mtr in 2.11,2 (een pr). Vandaag mocht hij het nog eens overdoen. Ondanks de opkomende wind, vermoeidheid en sterke tegenstanders wist hij netjes in 2.12,0 te finishen. Veel tijd om bij te komen had hij niet. Met zijn gouden spikes mocht hij ook bij het hoogspringen de blits maken. Maarten sprong uiteindelijk een solide 1.50 mtr maar met een beetje technische aanpassingen zit hij zo op 1.60-1.65 mtr.

Nick Lagerburg mocht als jongen C tussen alle discusgeweldenaren zijn kunnen laten zien. Uit stand kwam hij met de 1,5 kg discus al tot een goede 15 mtr en met draai verbaasde hij zichzelf met een keurige 19.36 mtr.

Roy Lagerburg was nog boos om zijn gestolen fiets en liep een goede 400 mtr. Op de laatste 100 mtr kon hij goed doorhalen en hij finishte in 54,4 en dat is opnieuw een pr op deze afstand voor hem. Het hink-stap-springen was ondertussen al aan de gang en na een warming-up sprong wist Roy ook hier met 10.81 mtr een goede prestatie neer te zetten.

Nico Zwarthoed tenslotte stootte tussendoor de kogel naar 9.31 mtr maar was op de 1500 mtr pas echt in goede doen. Vrijdag had hij nog 2x3000 mtr gelopen en dat heeft blijkbaar geholpen want hij liep een solide race met een sterke finish, ondanks de lastige wind. Zijn eindtijd van 4.32 was uiteraard een pr en er zit nog meer in voor dit seizoen.

Tussentijden 400 (68,5) 800 (74/ 2.22,5) 1200 (75 / 3.37,5) laatste 300 in 55 sec.

Het laatste nummer, de 4x100 mtr estafette verliep niet optimaal. Een paar stroeve wissels zal ik maar zeggen. Tegen het einde van de dag stonden de B-jongens op een 13e stek, van de 18 ploegen, en dat met op 2 nummers een kruis ipv punten, helemaal niet slecht dus. Alle reden om over 2 weken het puntentotaal, dat bij mijn vertrek nog niet bekend was, te verbeteren..

Manfred Mooyer

Complete Uitslag

Aangekomen in Purmerend bleek dat de wind op de aanloopstrook van het polshoog pal tegen stond. Omdat dit niet bevorderlijk is voor de prestaties kwam Kees Meijer van Nea met het lumineuze idee om de mat te draaien. Iets wat de jury niet direct zag zitten. Maar met wat overredingskracht en met vereende krachten was de klus binnen tien minuten geklaard. Hier leer je ook weer van een met een zonnetje op je rug en een windje in de rug springt het nu eenmaal een stuk lekkerder. Van Nea deed Jesse Maij als vijfde springer nog mee. Er werd begonnen op een aanvangshoogte van 1.80. Op Leonie na, die de aanvangshoogte ruim haalde, hadden de overige springers een missprong op de aanvangshoogte. Onwennigheid in het nieuwe seizoen. Toch bleek de aanvangshoogte voor iedereen uiteindelijk te overbruggen. Ook de 1.90 werd door eenieder redelijk eenvoudig gehaald.

Tussen de trainingsgenoten Eddy en Caroline begon zich nu een spannend duel af te spelen daar Caroline in Gent de hoogte van Eddy gepasseerd was met 20 cm. Op een hoogte van 2 meter bleven beide atleten steken zodat daar de komende tijd geen discussie over bestaat. De komende tijd zullen ze hun tijd moeten besteden aan het wat meer naar achteren plaatsen van hun afzetbeen tijdens de sprong omdat deze zeker 30 cm. te ver naar voren stond tijdens de afzet. Over de 2.10 gingen Jesse en Leonie nog vrolijk heen. Leonie begon toen wat op te zien tegen de hoogte van 2.20. Bij een eerste keer is dit ook absoluut niet verwonderlijk. Doordat de bovenste hand nog wat verder naar boven moet op de stok en de aanloopsnelheid nog wat meer omhoog moest kwam ze niet helemaal lekker meer uit. Met de fantastische positieve uitstraling en technische aanwijzingen van Wout van Wengerden werden toch nog drie knappe pogingen op deze hoogte ondernomen. Jesse lukte het nog wel om deze hoogte te overschrijden maar bleef ook steken op 2.20.

Filmpjes van deze wedstrijd

Hierna werden de aanmoedigingsprijzen van het Molenaar - Zwarthoed fonds uitgereikt. Hiervoor waren Mandy Groot (eerste bij de finale Pupillencompetitie) en Leonie Schilder geselecteerd.  Foto's...

Ook Mandy Groot werd tweede tijdens deze wedstrijd maar dan bij de Meisjes Pupillen 1e jaars. Ook zij won twee van de drie onderdelen maar door haar slechte sprint moest zij ook de totaalwinst overlaten aan Priscilla de Ridder van Hollandia. Met 7.63 voor kogel en een afstand van 3.75 bij het verspringen (maar 10 cm minder dan haar oudere zus op het zelfde moment in Gent sprong)

Complete uitslag