Toen de Meiden D moesten kogelstoten werd er eerst door Denise gestoten. Nadat ze dit gedaan had liep ze uit onwetendheid naar voren. Stom van de trainer dat hij dat niet even uitgelegd had. De tweede was al veel beter. Geraldine was uiteindelijk de beste met het kogelstoten.

Rosa was de eerste die moest sprinten. Ondanks een moeilijke start. Er bewoog een meisje die al een valse start had staan mocht de serie van start gaan. Hierdoor was Rosa haar start lang niet optimaal. Ondanks dat was er een verbetering van het clubrecord met viertiende. Mandy was wat zenuwachtig of haar blok wel goed zou staan. Ook zij liep een keurige race. Leonie mocht haar nieuwe spikes testen op het tartan en die bevielen haar uitstekend. Samen met Geraldine liep ze 7.6 Didi kwam tot 7.8 en Denise was de snelste met 7.4 en werd daarmee vierde op de sprint. De drie snelste hadden alledrie 7.3 

Leonie was met haar 1:55.? de snelste op de 600 meter. Het oogde nog niet helemaal snel maar het was toch goed voor de eerste plaats. Geraldine had in de eerste serie een prachtige strijd met Nicky Lam van Haarlemmermeer die ze op de laatste meters verloor. Voor Denise was de 600 meter nog wat aan de lange kant. Didi ontbrak op de 600 meter. Rosa die deze week wat grieperig was had het zwaar op de laatste meters maar perste er toch een mooie tijd uit. Mandy deed het uiteraard lekker rustig aan omdat haar kwaliteiten op een ander vlak leggen en ze 's avonds nog een schaatswedstrijd had.

Het onderdeel waar de Meiden D het meest zin in hadden was de estafette. Er was goed op geoefend de afgelopen week en de koppies stonden strak. Denise had een flitsende start en daardoor was er direct een voorsprong. De wissel op Leonie was perfect. Toen Leonie haar stokje aan Geraldine moest afgeven gaf de vader van Denise iets te enthousiast en te vroeg een schreeuw dat ze moest starten. De wissel ging nog maar net goed. De laatste wissel was weer perfect en zodoende waren ze met een tijd van 1:02.9 op de 4*100 meter ruim een seconde sneller als de nummer 2. 

Volledige Uitslagen.

Om precies elf uur werd er gestart met het kogelstoten. Ze hadden de kogels wel even op de barbecue kunnen leggen. Ze bleven bijna aan je hand plakken van de kou. Karin kwam met 9.24 nog het verst. Diane kwam tot 8.11 en Floor was net iets beter als Diane met 8.32.

Het wedstrijdschema zat uitstekend in elkaar en we konden dus direct door naar het discuswerpen. Diane begon met twee worpen buiten de sector. De laatste twee worpen waren echter netjes binnen de lijnen en met een afstand van 18.50 was ze redelijk tevreden. Floor was minder tevreden omdat ze weer eens aan het gooien i.p.v. werpen was. Haar verste afstand was 18.14. Karin had er één hele mooie tussenzitten die naar de 23.45 meter zeilde. 

Voor het laatste onderdeel waren we gekomen. Tot haar schrik zag Karin dat ze twee linker spikes!! in haar tasje had zitten. Waarschijnlijk had iemand een verkeerde spike gepakt na afloop van de Clubkampioenschappen. Door scherp nadenken van haar moeder werd de gevonden voorwerpenbak van A.V. Start '78 doorgespit en kwam er nog een paar redelijk zittende spikes uit tevoorschijn. We hadden zelf onze speer mee en netjes laten wegen en meten. "Bij ons kunnen speren niet gemeten worden.....". Bij het inwerpen constateerde ik dat de speren van A.V. Start '78 eigenlijk nog net iets beter (zal wel subjectief zijn) wierpen als die van ons. Hiermee waren ook alle meiden het mee eens. Floor gooide met inwerpen ruim 25 meter, maar toen het erop aan kwam werd alle techniek helaas weer een beetje verwaarloosd zodat haar verste worp strandde op 19.74 meter.  Doordat de wind recht van voren kwam moest de speer niet al te hoog uitgeworpen worden, de wind tilde de speren zelf een beetje op. Diane pikte deze aanwijzing keurig op en begon zodoende steeds verder te gooien. Haar verste worp kwam uiteindelijk tot 24.52 waarmee een nieuw PR behaalde. Karin begon ook met een worp die in de wind bleef hangen en zodoende niet al te ver kwam. De tweede hing nog steeds iets maar kwam al wel dicht tegen de 28 meter aan. De derde was al uitstekend en hierover was grote twijfel onder ons of hij nu wel over die vermaledijde 28.44 zou zijn. De laatste worp was echter wel ruim over de 28 en bij het opmeten klonk er een kreet die zelfs over het IJsselmeer heen te horen moest zijn geweest. 30.21 meter en daarmee het aan het begin van het seizoen door de trainer beloofde clubrecord. Na afloop aan de warme chocomel in de kantine en nog even bij MacD. langs.  

Complete Uitslag ...

Het onderdeel waar de meeste aandacht voor was in Purmerend was het polsstokhoogspringen. Maar liefst 20 deelnemers waren op de laatste mogelijkheid van het jaar afgekomen. Ook twee zeer jeugdige springers van onze vereniging deden er aan mee. Het was even wennen voor Caroline Kunst en Eddy Buys tussen al die grote mannen een plekje veroveren om af en toe te mogen inspringen. Toch waren de deelnemers vriendelijk genoeg om even plaats te maken zodat beiden toch een paar keer konden inspringen. Afgesproken werd dat er over 1.60 gestart werd. Caroline kwam in haar drie pogingen steeds keurig over de lat maar draaide onvoldoende in de lucht zodat ze de stok net niet lekker weg kon gooien. Helaas dus geen gesprongen afstand voor Caroline. Maar in de trainingen de komende week zal het wel gaan lukken. Eddy sprong met inspringen nog een keer heel soepel over de lat. Toch werd ook hij wat zenuwachtig bij zijn eerste sprong. In tweede instantie kwam hij er echter wel lekker overheen. Op de volgende hoogte ging het ook nog goed zodat hij tevreden mocht zijn met zijn afstand van 1.70 meter. Op 1.80 lukte het allemaal net niet meer. 

Vervolgens was het lekker kijken. Echter het schoot niet echt op met 20 deelnemers waarbij er niet echt langzaam gesprongen werd. Even na elf uur 's avonds was de laatste springer, had ik heel veel opgestoken van het lastigste atletiekonderdeel en kon ook ik lekker gaan slapen.

Complete Uitslag .....

's Ochtends was ik een beetje bevreesd dat alleen de meidenploeg zou kunnen lopen wegens een tekort aan ouders. Maar tot mijn verbazing had Ben Leenders zijn vader weten over te halen. Ook René Schilder wilde deze dag meemaken en was nog net op tijd wakker om ons vertrek naar Amstelveen mee te maken.

Aangekomen in Amstelveen de ploegen nog even goed ingedeeld. Ondertussen hadden de jongens toch maar besloten om ook de 4 maal 600 maar te lopen maar dan rustig aan. De meiden D waren klokslag 11:00 aan de beurt voor hun Zweedse estafette. Omdat ik op internet zag dat er eigenlijk alleen maar goede ploegen (AAC, NEA en Attilla) aan de estafette zouden deelnemen Karin Leber en Gudy Zwarthoed toch maar verzocht om deel te nemen omdat we anders nagenoeg zeker kansloos waren. Omdat het mij niet lukte moesten Leonie en Geraldine zelf Gudy nog overhalen om de 100 meter te lopen. Iets waar ze achteraf geen spijt van zou krijgen. Direct na de start bleek dat Leonie het tempo van Kautar El Abbadi van AAC en Hellen de Loor van NEA niet kon volgen. Geraldine Kemper, Karin Leber en Gudy Zwarthoed konden het verlies op de eerste afstand ook niet meer verkleinen. Ondanks dat was de tijd uitstekend en was men tevreden over de derde plaats met de gelopen tijd van 2:34.87.

De jongens D startte twee series later voor hun race. Dave Bouman die nog niet al te veel ervaring op de baan heeft moest de plek van Nick Jonk opvullen. Echter hij was niet opgewassen tegen een zeer sterk lopende jongen van Atilla (Tilburg) en een atleet van AAC die hij op de laatste meters toch nog weer aardig kon benaderen. Eddy die de laatste weken aardig in z'n vel zit wist zich op te werken naar een tweede plaats om vervolgens het stokje over te geven aan Frits Frederiks die had geconstateerd dat hij wel op z'n sprintspikes moest lopen omdat z'n allround spikes veel te klein geworden waren. Hij moest z'n tweede plaats verdedigen tegen een snelle loper van AAC. Halverwege kwam er een van pijn vertrokken gezicht omdat hij zeer veel last van z'n hielen kreeg. Toch kon hij zijn plaats behouden en Ben Leenders wist de tweede plaats veilig te stellen met een tijd van 2:40,97. Gezegd moet wel worden dat de meiden ongeveer zes seconde sneller waren als de jongens….

Doordat de hiel van Frits dermate zeer deed dat er niet meer op gelopen kon worden (waar Ben ook blij mee was als lange afstandshater) bleef alleen de damesploeg voor de 4 maal 600 meter over. Tussendoor nog even Selma Veerman die voor KAV Holland (Haarlem) loopt aangemoedigd voor haar 400 meter tijdens de Zweedse Estafette. Voor de start nog even met de trainer van Seven Hills overlegd over de Cross in Brussel waar hij zichtbaar lyrisch over was. Dus wij zijn er op 22 december ook te vinden in.

Geraldine startte voor A.V. Edam. Ze wist met een perfecte 600 meter direct een gat te slaan met de loopsters van AAC en Seven Hills (die overigens met twee A -pupillen aan de start stonden). Caroline Kunst wist de voorsprong zelfs nog wat groter te maken ten opzichte van AAC. Hanneke Molenaar die als derde liep lukte het om Leonie met enkele seconden voorspong te laten starten ten opzichte van Kauter. Hanneke liep een perfecte race tegen de normaal veel sterkere Nikki van Leuveren maar hield de schade zeer beperkt. Kauter had echter een zeer goede dag en wist het gat van ruim tien meter met Leonie binnen een halve ronde te dichten. De volgende 200 meter hield Leonie het tempo zeer hoog maar ze kon in de eindsprint het toch net niet winnen van Kauter zodat er een tweede plaats voor de meiden overbleef met een gelopen tijd van 7:35.35. Maar met uitsluitend eerstejaars D zit het volgend jaar wel goed met de 4 maal 600 waar ze zeker weer aan de start zullen staan.

Uitslagen Zweedse Estafettes

Uitslagen 4 * 600 meter

De landelijke finale werd geopend met een heuse vlaggenparade. Veel clubs liepen rond in speciaal gedrukte shirts, geverfd haar en droegen allerlei mascottes en spandoeken mee in een poging er een leuke, gezellige dag van te maken. Een jeugdkorps ging de atleten vooraf in een ronde over de baan terwijl de speaker alle ploegen voorstelde aan het publiek.

Na deze opening ging alles snel achterelkaar. Nick Bouman mocht speerwerpen en haalde in zijn eerste poging 41.44 mtr. Daarna waren veel werpers meer bezig met de 4x100 mtr estafette die op het punt stond te beginnen en de jury werd hierdoor in verlegenheid gebracht. De wedstrijdleiding had immers gezegd, we zien wel hoe we dat oplossen als het zover komt. Dus er moest gewoon aan de 3e ronde begonnen worden en dan aan het einde weer verder kijken. Niet echt duidelijk maar Nick kon als laatste loper in 49,36 sec de finish passeren op gelijke hoogte met Wout van Wengerden (NEA). NEA zou gediskwalificeerd worden en later moeten overlopen.

Nick Bouman kon zijn prestatie niet meer verbeteren en had alle tijd om de plaatselijke clubvlag te vervangen door de vlag van AV Edam. Aan het eind van de dag zou het nog een hele klus worden om de vlag weer te strijken en de 100 mtr sprint van Nick Bouman viel een beetje tegen achteraf met 13,06 sec. Het was toen al duidelijk dat we zouden eindigen op de 8e plaats maar ik loop op de zaken vooruit.

Het was Jeffrey Jonk, die tijdens zijn eerste wedstrijd in 2 jaar, de meeste punten wist te vergaren met een gedeelde 3e plaats bij het hoogspringen met een prachtig pr. Hij begon op zijn nieuwe spikes op een hoogte van 1.35 mtr om even te wennen aan het natte kunststof. Z'n aanloop was nog niet optimaal maar hij wist foutloos 1.60 mtr te halen. Daarna werd het moeilijker maar Jeffrey wist er 1.70 mtr uit te persen en met een tevreden gevoel kon hij van de mat afstappen. Heel erg goed !!!

Flip Kemper was ondanks een pijnlijke rug goed op dreef. Na de estafette liep hij een 100 mtr Horden in 15,96 sec. Hij had natuurlijk liever een seconde sneller gelopen om Wout van Wengerden gelijkwaardige tegenstand te bieden maar dat zit er op dit moment niet in. Wout had ook zo zijn problemen. Hij was bezig met hoogspringen op 1.75 mtr en dat liep gelijk met het hordenlopen en de foutsprongen bevorderde niet zijn gemoedsrust. Deze zou er niet beter op worden toen hij hoorde dat zijn ploeggenoot 4 keer faalde bij het verspringen. Flip begon ook niet goed en had last van zijn rug maar wist dit van zich af te zetten en zijn 5.43 mtr was gezien zijn fysieke ongemak van een hoog niveau.

Op de 800 mtr hadden we 2 kanjers aan de start. Er werd in 3 series gelopen en Nico Zwarthoed die klaagde over een mindere vorm liep een vlakke race. Hij kon achter een tegenstander meelopen en zijn tijd van 2.12,80 was slechts een fractie langzamer dan tijdens de C-spelen. Maarten Tunk had het zichtbaar moeilijk en kwam in 2.16,97 over de finish en kon direct door naar het discuswerpen. Er werd heel ver geworpen en Maarten had pech dat zijn verste worp door een foutvoet afgekeurd werd. Hij bleef daardoor op 26.05 mtr staan. Nico mocht het laatste werpnummer volbrengen. Hij kwam linkshandig tot 10.86 mtr en dat was een mooi resultaat in een sterk veld.

De jongens waren als 11e van de 12 ploegen doorgedrongen tot de finale en wisten nu beslag te leggen op de 8e plaats en daar was iedereen tevreden over.

Manfred Mooyer

Uitslagen 2e divisie

Uitslagen 1e divisie

Op zaterdag 14-09-2002 vertrokken we om 09.00 uur met 4 pupillen ploegen en 3 individuele atleetjes van AV EDAM naar Heiloo voor de grote pupillen finale. Na 3 voorrondes wisten de 8 beste ploegen van 35 verenigingen uit Noord-Holland zich te plaatsen voor de finale. Het is al een topprestatie van onze kleine vereniging, om deze finale te bereiken. Omdat dit de laatste wedstrijd was waarbij ome Arie als ploegleider optrad, had hij van tante Alie toestemming gekregen, om voor elk P.R. een premie beschikbaar te stellen. Nou hij heeft het geweten. 

De ploeg van de jongens A 1 had zich niet geplaatst voor de finale. Maar gelukkig hadden 2 jongens van AV Edam zich wel individueel geplaatst. Job Veerman behaalde de bronzen medaille, klasse Job, hij liep een P.R. op de 60 meter met 9.5 sec. Laurens Sombroek haalde zijn P.R. met balwerpen 23.56 en een knappe 9.5 op de sprint. De jongens A 2 waren wel met z`n vieren. Een zeer knappe zesde plaats met het team. Ook hier weer de persoonlijke records. Pascal v.d.a Valk stoot 7.16 met de kogel, Tony Arkes met de kogel 8.16, en 60 meter sprint 9.4. Geoff Muhren werd negende totaal en had een P.R. met de kogel(9.12). Danny Piet wist zelfs zijn record aan te scherpen tot 9.17 meter. Jongens, gefeliciteerd. 

Ook bij de meisjes fantastische prestaties. Anita Karregat was ons enige A 2 meisje in de finale. Grandioos Anita. Alleen zonder ploeggenootjes werd je 13de van 40 finalisten. Je wist zelfs 2 records te verbeteren. Kogel 8.06, en 60 meter in 9,5. Meisjes A 1. Een ploeg met 5 dames. Rosa Krikke was weer in een topvorm. Ze werd derde totaal. Ze liepen een mooie estafette (vierde in 37.7 sec). Rosa nam bijna 100 meter voor haar rekening. Want ploegen taktiek is zeer belangrijk. Verder haalde alle meisjes een P.R.Leonie Koorn had 3.26 met verspringen. Anouk Lagerburg sprong 3.57 en Sandra Kwakman verbeterde haar beste afstand tot 3.73. De 8.9 van Rosa op de 60 meter was ook super. In de eindstand werden de meisjes vierde. Hartelijk gefeliciteerd. Meisjes Pupillen B was ook Top. Een vijfde plaats in het ploegen klassement, één overall winnares (Mandy Groot), en allemaal een P.R. De meisjes konden pas starten, nadat iedereen met elkaar de spikes hadden geruild. Rowan Duif liep op de spikes van Mandy een super 40 meter in 7.4 sec. Mandy wist de kogel pas na 8.12 meter op de grond te krijgen. Dit was tevens een Clubrecord. Tjarda v.d. Spek en Martine van Zalinge sprongen verder als ooit. Tjarda sprong 3.35 meter en werd 11de in het eindklassement. Matine wist zelfs 3 maal haar P.R. te verbeteren. Eerst 3.20, toen 3.24, en haar laatste sprong zelfs 3.27 meter. Mandy boven op het podium, en de ploeg 5de van Noord-Holland. Meisjes gefeliciteerd. En nu nog alleen de kleinste van onze Club. De meisjes C. Ze kwamen als 8ste en laatste ploeg in de finale, en wisten zelfs als 7de te eindigen. Mooi meiden. Dit wordt wat in de toekomst. En natuurlijk allemaal een P.R. Manon Conijn sprong wel 2.70 meter ver. Lyanne Molenaar smeet de bal 10.70 meter ver. June Purkins wierp wel 19.46 meter, en Danielle Kalk was vandaag de koningin van de persoonlijke records. 40 meter 8.1 sec., ver 2.55 meter en bal 18.40 meter. Meisjes, een heel knappe prestatie. Voor iedereen die niet zelf meegeteld heeft, dit waren dus 25 persoonlijke records. De ploeg heeft zich in de finale overtroffen. Zoveel records, 1 winnares en 2 derde plaatsen is een bijzondere prestatie. Zeer voldaan ging iedereen weer naar huis. Arie Lagerburg wordt hierbij hartelijk bedankt voor al die jaren dat hij de ploeg heeft begeleid. Wij zullen hem de eerst volgende competitie wedstrijd zeker missen. Maar ik denk dat hij Wendy al goed heeft voorbereid om hem te gaan vervangen.

Een Vader.

Om kwart voor tien werd er uit Edam en Volendam vertrokken. Het eerste onderdeel wat op het programma stond was het discuswerpen voor de meisjes junioren D1. Er was niet veel op getraind maar met de spierballen was het in orde. Bij het inwerpen werden de zijflappen van de kooi nog wat naar binnengetrokken zodat het gat waardoor naar buiten geworpen moest worden wel zeer klein werd. Floor kwam vrijwel direct met een uitstekende worp van rond de 20 meter. Ook Diana wist haar eerste worp aardig ver te gooien. Wat opviel in dit veld met discusdames was dat er slechts één dame echt aan het discuswerpen was en de rest met bruut geweld de discus maar zover mogelijk probeerde te gooien. Na de eerste drie worpen werd er gemeten en mochten de beste acht dames nog een poging doen. Tot m'n verbazing waren Floor 3e en Diane 7e goed genoeg om nog drie pogingen te mogen werpen. Floor begon in de finaleronde uitstekend en verbeterde zich tot 20.90. Echter het meisje voor haar van Ilion had net iets meer gegooid met 20.94. Doordat Floor zich ten opzichte van haar tegenstreefster uit de voorrondes verbeterd had bleef ze op de derde plaats staan. De eerste medaille was binnen. De laatste 'alles of niets' worp van Diane om nog een paar plaatsen te stijgen werd een niets worp, zodat ze zich met een keurige achtste plaats tevreden moest stellen.

Het tweede onderdeel wat op het programma stond waren de series de 60 meter. Geraldine stond ingeschreven bij de meisjes D1. Ze won haar serie keurig in een tijd van 9.16 op de schoenen van Frits Frederiks die er helaas wegens blessures niet bij kon wezen vandaag. Tweede loper was Ben Leenders. Zijn tijd van 11.68 was niet voldoende voor de halve finale. Nick Jonk daar in tegen wist zich wel door een tweede plaats in zijn serie met een tijd van 11.38 te plaatsen voor de halve finale. Nick Jonk die bij de start een rommelige indruk maakt en diverse valse starts veroorzaakte met kleine voorbewegingen maar steeds het geluk had dat niet hij daar voor bestraft werd. Met een dertiende tijd en net iets langzamer 10.40 als in de series mocht hij niet ontevreden zijn.

Voor Karin Leber was het speerwerpen begonnen. De dag ervoor was ze nog even in Hoorn geweest om wederom weer net niet het clubrecord te halen. Er zijn ondertussen vele sponsers als ze dit record werpt, maar tot op heden zijn het steeds enkele centimeters die ze tekort komt op het record van ruim 28 meter. Vandaag in Amsterdam liep het ook niet echt lekker. De 28 meter die ze steeds gooide had goed genoeg geweest om bij de laatste acht te zitten. Maar met 25.81 was ze zelf in ieder geval niet tevreden. Ze werd met deze prestatie 13e. Het onderdeel werd overigens gewonnen door de ongenaakbare Melissa Boekelmans met een afstand van 43.24. Ook bij de eerstejaars liep het speerwerpen niet naar verwachting. Toch wist Floor zich ook nu weer bij de beste acht te plaatsen. In tegenstelling tot het dicuswerpen waren hier al wel een redelijk aantal specialisten te aanschouwen bij de eerstejaars. Diana kwam de laatste weken niet meer echt tot verre worpen, terwijl haar techniek er juist een stuk netter begon uit te zien. Floor kwam uiteindelijk tot een afstand van 21.77 en Diane tot een afstand van 19.27.

Met de verspringschoenen van Diane van Rooijen aan mocht Geraldine proberen haar pr. van 4.24 proberen te verbeteren. Met direct een uitstekende sprong en PR van 4.36 werd ze tweede van haar bak en derde overal na de eerste drie sprongen. Didi die op belangrijke wedstrijden altijd problemen heeft om goed op de balk uit te komen had daar vandaag ook weer last van. Telkens springt ze af met nog 30 cm. voor haar. Ze kwam tot een afstand van 3.91 waarmee ze 23e werd. In de finaleronde wist Geraldine de afstand in haar eerste twee sprongen niet meer te verbeteren. Doordat ze volledig geconcentreerd was op het verspringen vergat ze helemaal dat ze ook nog voor de halve finale van de sprint geplaatst was. Een eerste schreeuw van mij dat ze nu moest komen hoorde ze niet en toen de meisjes al in de startblokken zaten rende Geraldine en ook de latere winnares van de 60 meter 'te' snel de 200 meter naar de overkant om nog mee te kunnen doen. Omdat Geraldine speciale verspringspikes aanhad en de tijd tekort was om je normaal op een onderdeel te kunnen concentreren werd deze sprint een grote teleurstelling. Haar tijd van 9.33 was ruim langzamer als in de series. Met tranen in haar ogen wandelde ze weer naar het verspringen waar ze op uitstekende wijze werd opgevangen door een jurylid van Nea Volharding. Toch was al deze consternatie te veel van het goede geweest om nog een laatste verre sprong te produceren zodat ze uiteindelijk met een zevende plaats genoegen moest nemen met het verspringen.

Het laatste onderdeel waarop we deelnemers met medaille kansen hadden was de 1000 meter. In de tweede serie mochten Didi, Hanneke en Caroline hun kunsten tonen op deze afstand. Het begon al lichtjes te regenen maar de omstandigheden waren nog steeds uitstekend. Dat er de laatste weken nog een paar goede trainingen gegeven waren in het op een kluitje lopen net het starten in het gedrang kwam volledig tot zijn recht. Het PR van Didi was niet voldoende om in de snelste serie te mogen starten, maar omdat de conditie ook nog niet honderd procent was kwam het niet slecht uit. In een tactisch keurige race werd ze uiteindelijk tweede met een tijd van 3:28,16. Caroline kwam door een prachtige eindsprint nog tot de vierde plaats 3:28,44 en Hanneke werd achtste in haar serie met een tijd van 3:39.06

In de snelste serie stond kanshebster Leonie Schilder aan de start. Werkelijk alle loopsters die op de jaarranglijst stonden waren ook aanwezig. Van te voren stond al vast dat er een tijd gelopen zou moeten worden van rond de 3.10 om er met de hoofdprijs vandoor te gaan. Direct na de start waarbij Leonie zich snel op een goede plaats wist de manouveren waren er direct al twee valpartijen met daarbij vier slachtoffers van het geduw achterin. Een meisje bleef zelfs twee rondjes liggen. Ook een meisje die helemaal uit Zeeland gekomen was kon na 50 meter al constateren dat de lange reis en een waarschijnlijke podiumplaats voor niets geweest was. Na 400 meter nam Leonie de kop over van Sharona Bakker van SUOMI van het groepje wat nog niet echt uiteen viel. Na een volle ronde er flink aan getrokken te hebben kwam er zelfs een gaatje met de achtervolgers toen er nog 200 meter te gaan was. Echter Richelle Vlenterie die ook al bij de Warandeloop van Leonie gewonnen had was ook nu weer op de laatste meters net iets sneller als Leonie. Maar uiterst tevreden met haar tweede plaats kon ze wezen omdat ze op waarde geklopt was.

Nick Jonk mocht de wedstrijd afsluiten. In de tweede serie bij de tweedejaars D liep hij een wat merkwaardige race. Om de tien meter sleepte er willekeurig een linker of rechter been over de grond heen alsof hij last had van steentjes in zijn schoen. Ondanks dit zeer vreemde verschijnsel waar ik en z'n vader de oorzaak niet zo snel konden vinden liep hij wel hard door. Met een eindtijd en PR van 3:11.47 werd hij totaal 13e tijdens deze wedstrijd en vierde in zijn serie.

Bij het lange wachten op de prijsuitreiking mochten de dames René nog even bellen in de feesttent. Werkelijk alle overgebleven deelnemers konden van dit prachtige tafereel genieten. Toen Leonie op het podium stond werd ze hartelijk toegejuicht door de dames en heren van de vereniging die er op dat moment nog waren. Wat restte was de Febo aan de overkant waar na een uitstekend verlopen dag even heerlijk gezondigd mocht worden. En thuisgekomen gingen de meeste nog even snel de kermis over.  

Foto's.....

Uitslagen....

Nick Bouman was op 3 werpnummers geplaatst en hij mocht op de verjaardag van z'n vader laten zien waartoe hij op zijn favoriete nummer speerwerpen in staat was. Vorig jaar miste hij de finale (beste 8) maar dit jaar zou hij als 2e jaars moeten kunnen toeslaan.

De baan was nat en de hele zaterdag stond in het teken van regen. Het speerwerpen liep ook nog eens een half uur uit door het kogelslingeren dat aan de overkant van het veld plaats vond. Toen dat eindelijk was afgelopen en Nick een speer te pakken kreeg wierp hij 38.50 meter in zijn openingsworp. Later zou hij zich nog verbeteren tot 39.97 mtr en dat was ruim 5 mtr onder zijn pr. Geen finale dus (43.39 mtr voor nodig) en een lichte teleurstelling.

Misschien werd hij wel teveel afgeleid door de onophoudelijke stroom telefoontjes op z'n mobiel….wie zal het zeggen.

Zondagmorgen scheen de zon en ontwaakte Nick bij het kogelstoten. Tijdens de training ging het kogelstoten ook goed en een 12.50-13.00 mtr stoot zou moeten kunnen. De meeste concurrenten kwamen uit op 11.00-12.00 mtr en Nick wist na een paar aanwijzingen in zijn 3e poging tot 12.34 mtr te komen. Zou dat genoeg zijn voor de finale???

Het scheelde 4 cm maar Nick ging als 7e naar de finale voor nog 3 pogingen. Daar zijn we gaan gokken. Meer risico voor een pr. Helaas was zijn beste poging ongeldig (ca 12.70 mtr) en zakte hij uiteindelijk naar een mooie 8e plaats.

Het discuswerpen was een bijnummer zogezegd en ook hier was Nick's beste poging ongeldig en moest hij het doen met 32.80 mtr (24e).

Flip Kemper deed ook mee bij het discuswerpen en had kansen om de finale te halen. Hij kwam tot 37.90 mtr en dat was uiteindelijk goed voor een 10e plaats (38.81 mtr nodig voor de finale). Een goede prestatie gezien de trainingsarbeid van Flip op dit nummer tov zijn concurrentie. Het verspringen moest hij door een blessure laten schieten.

Wouter van Wengen (NEA) wist na zijn winst bij het polsstokhoogspringen ook bij het discuswerpen een zilveren medaille te winnen met een nieuw pr. Hij begon heel druk en was nog vol over zijn "plek in de bus" voor de interlandwedstrijd waar de nummers 1 en 2 zich voor konden plaatsen, maar nadat hij in de ring tot rust kwam, ging het steeds beter. Het tekende zijn mentaliteit dat hij het zonde vond om het discuswerpen te verprutsen nu hij er het hele jaar al op getraind had.

Nico Zwarthoed ging voor de dubbel 800-1500 mtr. Nico had de afgelopen tijd goed getraind en conditioneel was hij in blakende vorm. In de regen moest hij zijn warming-up doen voor de 1500 mtr maar gelukkig was het vlak voor de start weer droog. Nico wilde een snelle tijd lopen (schema 4.30 tegen pr 4.45) en in het begin lag hij goed op schema en liet zijn hoofd niet op hol brengen door een te snelle opening. Halverwege de race zakte het tempo van Nico in en moest hij vechten om uiteindelijk in 4.45,11 te finishen. Achteraf klaagde hij dat hij al na 200 mtr last had van zware armen en het toen al niet meer lekker liep. Een teleurstelling dus en hij wilde zich revancheren op de 800 mtr.

Op de 800 meter liep Nico tegen Maarten Tunk, die zijn debuut maakte op de C-spelen en zich niet door de snelle start van Nico liet gek maken. Het zijn series op tijd dus Nico moest wel zelf het initiatief nemen. Na een rondje 62 (de snelste van allemaal) kreeg Nico het moeilijk en moest hij met verzuurde benen naar de finish toe en dat is geen prettig gevoel. Toch wist Nico nog 3/100 van zijn pr af te halen in 2.12,64.

Maarten liep een vlakke race en wist met een goede versnelling ook met een pr over de meet te komen in 2.14,82 en dat was naar ik meen de 5e tijd van alle C 1e jaars. Goed gedaan!!!

Resume:

Pieken op het juiste moment, een tas vol reserve kleding, je niet laten afleiden, jezelf niet van tevoren gek maken het hoort er allemaal bij.

Grt, Manfred Mooyer

Stadskrant - Harry Schuitemaker
Afgelopen zaterdag waren belangrijke Gebiedsfinales voor enige jeugdteams van AV Edam. Een in Purmerend en een in Utrecht. NEA Volharding uit Purmerend was de voortreffelijke gastheer voor drie teams uit Edam. Om een indruk te krijgen wat er zich gedurende wedstrijden zo rond een atletiekveld afspeelt, gingen we naar Purmerend.

De meisjes van AV Edam komen uit in de 1e Divisie terwijl de jongens C en D strijd leveren in de 2e Divisie. Verschil moet er immers zijn. Willen zij zich voor de landelijke Finale plaatsen dan zal er vandaag een goede uitslag uit moeten rollen. Aan de gespannen bekkies van atleten en ouders zie je direct dat het menens is.

Voor mensen die niet gewend zijn aan zaken rond een atletiekveld is het flink wennen. Mijn dochtertje viel in ieder geval van schrik van de omrastering toen het startschot voor een 4 x 100 meter werd gegeven. Terwijl zij bijkomt van de gigantische knal van het startpistool raast een delegatie van NEA Volharding onbedreigd naar een tijd van 47.69 seconden. Tenminste, dat weet een puffend lid van het team een toeschouwer toe te stamelen. Een alleraardigste tijd. AV Edam gaat ten onder in dit spierballengeweld en eindigt als zesde in 49.70 seconden. Dat zijn in ieder geval weer 724 punten.

Rond de baan hebben zich aanhangers verzameld van de deelnemende ploegen. Strandstoeltjes, windkoepeltjes, koeltassen en zelfs een klein gasbrandertje behoren tot de gewoonste gang van zaken. Vlaggen van de verenigingen wapperen om aan te geven; hier is het Edams, Zaans, Amsterdams of Haarlems gebied. Zijn we op een camping of op een atletiekveld?

Over de baan lopen heren in donkerblauwe blazers met groene en paarse armbanden. Een van hen, met een fraaie witte pet op het hoofd, loopt zeer zwierig met de borst vooruit over de baan. Hij pakt hier en daar een horde op die verkeerd staat en babbelt wat met andere officials. Het betreft hier kennelijk een belangrijk man. 'Dat is de hoofdscheidsrechter', fluistert Jaap van der Spek ons toe. Dochter Didi vliegt even later over de horden die de belangrijk man recht heeft gezet. Ze doet er 12.01 seconden over om over 80 meter de horden te nemen. Didi moet het van het langere loopwerk hebben.

Bij de jongens doet Ben Leenders van zich spreken. Hij springt maar liefst 4.48 meter ver maar presteert bij het hoogspringen minder als gebruikelijk. Reeds op 1.35 meter hoogte springt hij af. Jammer. Bij de meisjes loopt Leonie Schilder het gehele veld op de 1000 meter zoek. Met een tijd van 3.14.16 minuten is zij de eerstvolgende concurente ruim 3.5 seconden te snel af.

Uiteindelijk worden de meisjes D 2e (7720) punten , de jongens C 5e (5873 punten) en de jongens D 4e (3764 punten). Hiermee wisten de jongens zich niet te plaatsen voor de landelijke finale. Helas wist geen van de drie teams tot grote teleurstelling van coach Cees Beets, zich te plaatsen voor de landelijke finale. Het meisjesteam kwam slechts enkele punten tekort om als beste tweede deel te mogen nemen.

Er stonden op de vrijdagavond heel wat loopnummers op het programma varierend van series op de 800 mtr tot finales op de langere afstanden. Roy heeft zich niet optimaal voor kunnen bereiden door een blessure, schoolexamens en ziekte. Aangezien het niveau op de 800 mtr bij de jongens A/B op een hoog niveau ligt (1.52-1.56) was het voornaamste doel voor Roy om een pr te lopen. Vooraf had ik hem ingeschat op 2.08 maar met de bekende voorgeschiedenis was een tijd van 2.10,86 bij de JB het hoogst haalbare. Een nieuw pr en waar kun je dat beter lopen dan tijdens een NK !!!

Om de series te 'overleven' was een tijd nodig van in de 2.05 min. Ik was zelf flink met de video in de weer en had bij toeval een verte sprong opgenomen van de winnaar bij de JB Rik Knipschild (6.99 mtr). Na een rode vlag ontbrandde even later een discussie van is-hij-nu-wel-geldig-of-niet. Ook tijdens de ½ finale op de 100 mtr bij de JA kon ik mijn video terugspoelen. Dit keer voor Maarten Heisen (2e in de finale) hij kreeg de 2e valse start toegewezen en daar was hij het zelf niet mee eens. Verder gaf het niet wat ik filmde maar Bob Altena JB liep wel ergens in beeld. Dat kon ook niet anders met 6 onderdelen geloof ik en 5 medailles.

We verbleven trouwens in Emmen (parc Sandur) om niet elke dag ruim 200 km te hoeven rijden heen en terug en te kijken hoe dit bevalt. Volgend jaar gaan we hopelijk met een nog grotere ploeg naar het NK dus alle ervaring is welkom, net zoals een eerste kennismaking met het fenomeen call-room. Daar werd overigens niet gecontroleerd op opzichtige reclame en de lengte van de spikespunten, iets wat wel schriftelijk was aangekondigd.

Na een goede nachtrust in onze bungalow konden we nog even naar de supermarkt en wat WK voetbal volgen op de tv alvorens we via een kleine omweg weer op het veld verschenen voor de 2e dag van het NK.

Roy verscheen aan de start van de 400 mtr en ook daar was de hoop gevestigd op een nieuw pr. Helaas was de 800 mtr van vrijdag zo uitputtend, dat hij na 150-200 mtr geen kracht meer had om aan te zetten en hij finishte uiteindelijk in een matige 56,72 sec. Een ervaring rijker voor volgend jaar. Voor Martijn was het wachten ook voorbij. Na een eerste schrik, toen we thuis het tijdschema zagen waarin kogel en discus zo goed als gelijk zou beginnen, zat er nu 1 ½ uur tussen de werpnummers.

De beoogde winnaar bij de JA Eric Cadee had aan 1 stoot voldoende om met 15.28 de titel binnen te halen. Daarna ging hij even een zak eten wegwerken waar een normaal iemand een hele week mee doet. Martijn moest echter vol aan de bak om de 13 mtr grens te beslechten. Hij gooide alles in de strijd maar bleef steken op 12.63 mtr en een keurige 7e plaats. Ook hier liep een andere 'veelvraat' rond, nl Ludo vd Plaat. Met 5 onderdelen en 4 medailles deed hij het niet slecht en zijn speerworp van 65.88 mtr voldeed ook aan het WJK limiet.

De JA sprinter Daniel Ward was op de 100-200 mtr ook op jacht naar een WJK ticket richting Jamaica. Op de 100 mtr liep hij met 10.69 het limiet maar op de 200 mtr bleef hij ondanks zijn 21.55 1/100 boven de richttijd.

Het discuswerpen leverde wederom een titel op voor Eric Cadee met ruim 53 meter en een 8e plaats op de ranglijst allertijden. Hetzelfde deed Denise Kemker trouwens bij de MB, zij won ondermeer het kogelstoten met 17.15 mtr en een ruime 2 ½ mtr voorsprong. Martijn had wat problemen met zijn techniek en wist dat hij een ruim pr zou moeten werpen om de finale te halen. Hij kwam uiteindelijk als 11e uit de strijd met 28.58 mtr.

's Avonds bekeken we nog een uurtje video op de tv en terwijl de kabouters aan de afwas waren begonnen deden wij het licht uit.

Zondagmorgen filmde ik nog een aantal pogingen bij het kogelslingeren bij de meisjes, het speerwerpen bij de JB en het drama op de 3000 mtr steeple chase. Ook was ik creatief bezig met de series 110 mtr Horden en volgens Martijn wierpen bijna alle meisjes in de tussentijd in het net bij het kogelslingeren.

Bij het speerwerpen was 57 mtr nodig om bij de JB te kunnen winnen. Een mooi doel volgend jaar voor Nick Bouman om naar toe te werken. Lees: sleutelen aan zijn aanloop, ritme en afwerptechniek.

De 3000 mtr steeple chase was een crime met 2 JA en 1 JB die 1000 mtr extra liep omdat er in zijn eigen klasse geen tegenstanders waren komen opdagen. In de laatste ronde ging de vermoeidheid een rol spelen. Er werd 1 keer goud uitgedeeld, er werd 1 keer iemand gediskwalificeerd omdat hij de laatste horde verkeerd nam en er werd 1 keer iemand een medaille onthouden omdat hij te langzaam liep in verhouding met het aantal deelnemers. (er geld dan een minimale prestatietijd).

Tot zover een kort verslag zonder alle andere deelnemers tekort te doen.

Manfred Mooyer

Uitslagen NK Assen

Foto 's van het NK -> NK_AB_......

Roy moest nog ”effe” een pr op de 400 mtr lopen om zijn aanmeldings prestatie voor het NK voor junioren nog iets te verbeteren en Manfred wilde nog “effe” warm draaien voor de eerste competitieronde die op Moederdag gepland staat.

Het zonnetje kwam goed door en er stond weinig wind. Ideale omstandigheden om een pr te lopen en het enige nadeel was de baanindeling. Roy vertrok uit de buitenbaan maar kon zich gelukkig wel optrekken aan de loper in baan 5 en wist zo te finishen in 55,51 sec. Een PR , want zijn beste tijd was sindskort 56,0 (Indoor Dortmund). Roy klaagde nog even over zware benen maar dat hoort erbij op de 400 mtr.

Manfred liep een half uur later zijn volle ronde over de baan in 53,04 sec. Een goede test, al was hij niet tevreden over de laatste 150 mtr, iets waar hij de laatste tijd speciaal op had getraind. Dat moet dan maar as zondag gebeuren.

Manfred Mooyer

Bij de jongens tot en met 12 jaar was Frits Frederiks de sterkste. Hij wist in de eindsprint Maarten Tunk die eerste werd in een de Jongenscategorie tot 15 jaar. Bij de meisjes tot en met 12 jaar waren het Charlotte Tamen en Caro Bakker die de sterksten van het lopersveld waren. 

Maarten Tunk en Nico Zwarthoed hadden het beduidend zwaarder in hun wedstrijd. In een groot veld met C Junioren moest Nico helemaal van achteren beginnen omdat hij vrijwel direct na de start over iemand heen gevallen was die voor hem op de grond lag. Met een 40^e plaats voor Maarten en een 42^e plaats voor Nico waren beide jongens niet helemaal tevreden over hun prestatie. 

Bij de meisjes C moest Annemarie Dorland afzeggen vanwege een brommerongeluk dat ze kort voor de wedstrijd had gehad, zodat alleen Veerle van Balen in deze categorie overbleef. Omdat er de laatste maanden wat pijntjes in de knieen optreden was ze rustig van start gegaan. Iets wat ze normaal niet echt vaak doet. Het pakte goed uit en in het tweede deel van de wedstrijd kon ze nog netjes opklimmen naar de 22^e plaats in het veld met een tijd van 8:18. 

Waar normaal Frits Frederiks en Nick Jonk te bewonderen hadden moeten zijn moest dit maal Dominique Pankow (filmpje)de eer van deze leeftijdscategorie ophouden. Hij volbracht deze taak met glans. In de sterke leeftijdscategorie jongens D2 ging hij ongeveer op de 10^e plaats van start. Deze plaats wist hij tot op de finish keurig vast te houden. Hij had 7:24 nodig over de bijna 2000 meter. 

Theo Kwakman ging van start volgens het oude Oost-Duitse strijdplan. (filmpje van de start van Theo) Heel snel beginnen en kijken waar het schip strand. Na ongeveer 200 meter raakte de speakster ( ik heb zelden een betere speaker bij een wedstrijd gehoord ) volledig in de war want een volledige outsider ging er zo hard van door dat de rest wel kansloos geacht worden voor de hoofdprijs. Ongeveer 1000 meter verder was de koploper echter net niet meer dezelfde als die van het begin. Moegestreden na de twee zware rondjes over de bospaden en het rulle zand kwam Theo als 30^e over de streep in een tijd van precies 8 minuten. 

Karin moet  na de actie van Theo bedacht hebben dat zij het nog beter kon. Na een keurige start stond ik met de meiden D1 bij het startvak om hun ploegentactiek nog even door te spreken. Toen de speakster na een rondje de koploopster doorgaf schrok ik me dood. Karin Leber. Ook de andere vier meiden keken me verwonderd aan. Karin had de donderdag training voor deze dag al een paar keer voor Leonie met een sprintje gezeten maar op een eerste plaats in deze cross had niemand gerekend. Echter problemen met de ademhaling noopte Karin in haar tweede rondje om iets gas terug te nemen. Hierdoor moest ze zich in de laatste 800 laten afzakken tot een 16^e plaats. Zonde van een zo mooie positie. 

De enige ploeg die ingeschreven was waren de Meiden D1. De inschrijving was niet helemaal goed verlopen waardoor ik twee van de zes meiden die ik had ingeschreven moest schappen. De snelste meiden in deze categorie (Leonie Schilder en Didi van der Spek) mochten vanwege het niet deelnemen aan de voorwedstrijden die gelijk gepland waren met de Warandeloop en de NK-Indoor in Groningen niet deelnemen. Hanneke Molenaar, de sterkst overgebleven dame was de hele week ziek en kon zodoende ook niet deelnemen. Hierdoor moesten Geraldine Kemper, Caroline Kunst, Angela Biesterveld en Floor Tunk de prijs binnenhalen. Helaas moest Diana Kwakman (door loting) buiten de ploeg gelaten worden. Caroline die de laatste maanden in uitstekende vorm is kon vanaf het begin met de besten mee. Ze liep vrijwel continue rond de vierde plaats. In de eindsprint werd ze uiteindelijk nog net voorbij gestoken door een meisje van AAC zodat ze uiteindelijk vijfde werd en zodoende ook een beker mee naar huis mocht nemen. Voor Caroline was dit een uitstekende mentale opsteker omdat ze hier slechts een plaatsje hoefde toe te geven op haar normale rangschikking in een onderlinge cross bij A.V. Edam. Ook Geraldine liet een prestatie zien die m’n stoutste verwachting overtrof. Waar ze in de voorwedstrijden meestal rond de 20^e plaats eindigde en eigenlijk alleen geplaatst was omdat er een ploeg was eindigde ze nu op een 12^e plaats. Dit in een wedstrijd met drie maal zoveel goede deelneemsters als in de voorwedstrijd. Met een klein beetje extra training zullen we ook nog veel plezier beleven aan het alom aanwezige talent in Angela Biesterveld. Ogenschijnlijk onvermoeid kwam ze als 23^e over de streep. Floor was de laatste van de groep. Met een 42^e plaats had ze nog 11 loopsters achter zich. Omdat de eerste drie loopsters tellen en ook deze dames niet hadden verwacht in de prijzen te zitten moesten zij ook weer na afloop van de prijsuitreiking hun gewonnen prijs ophalen. 

Er stonden nog drie puppillen aan de start voor de laatste races. Bij de meisjes 2^e jaars A was het de beurt aan Ottelien Dorland. Ottelien had zichtbaar moeite met het losse zand. Ze moest zich tevreden stellen met een 37^e plaats in 7:14. De vader van Sandra Kwakman was wat omgereden waardoor er nauwelijks tijd voor Sandra was om lekker in te lopen. Maar ondanks het tekort aan inloopmeters wist ze de schade beperkt te houden tot een 20^e plaats in een tijd van 7 minuten. Haar loopstijl doet wel veel goeds voorspellen voor de toekomst. 

Als laatste van de dag was het de beurt aan Martine van Zalinge. Ze moest voor de start nog even wennen aan de wedstrijd crossschoentjes die een aantal jaren geleden op kosten van de club zijn aangeschaft en ondertussen al voor een bekerkast vol aan bekers gewonnen hebben. Martine was wat minder fel in haar manier van lopen als dat ze normaal is. Een achttiende plaats was haar deel bij de meisjes pupillen B.

Complete uitslag

Uitslagen ploegenklassement

Diverse filmpjes van de wedstrijd

Floor en Maarten hebben 23 Februari deel genomen aan een indoor te Hoogkarspel.
 
Floor: eerste plaats D1.            Maarten: vijfde plaats C1+C2.
Sprint 40 meter in 6,9 sec          Sprint 40 meter in 6,1 sec
Hoog 1,25 meter                     Hoog 1,40 meter
Kogel 8,11 meter                    Kogel 9,43 meter

Complete Uitslag