Daarnaast waren er drie atleten die op zondag zo'n geweldige prestatie wisten neer te zetten dat zij gediskwalificeerd werden. Dat klinkt gek, maar dat is nu eenmaal een internationale regel van de Special Olympics, namelijk dat je gediskwalificeerd wordt als je prestatie op zondag 15% of meer beter is dan de dag er voor. Deze regel zou vals spelen moeten voorkomen. Door op zaterdag expres een mindere prestatie neer te zetten kom je op zondag in een lagere divisie en is de kans op een medaille dus groter. De drie atleten van ons echter hebben juist een handicap waardoor hun prestatie van te voren niet te voorspellen is. Alle drie overtroffen zij zichzelf en leverden zij juist een geweldige prestatie. Bart Gort gooide de bal op zondag maar liefst 1 meter verder tot ruim over de 5 meter. Ook Tim Steur wist zijn prestatie van zaterdag ruim te verbeteren met een meter meer bij het verspringen. Marco Reijersen liep de race van zijn leven en wist in zijn divisie de 400m. met ruime voorsprong te winnen van zijn concurenten. "Helaas" liep hij veel en veel harder dan de dag er voor. 

Als troost kregen ze wel een mooi vaantje, maar de begeleiders, trainers en ouders hadden er best veel moeite mee dat dit niet beloond werd met een medaille. Al met al was het een zeer geslaagd weekend, waar ook zeker de overnachting in het Special Olympics Dorp, het diner en het ontbijt in de enorme eettent en het optreden van Lee Towers op zaterdagavond aan hebben bijgedragen.

Toch dient deze Battle een vervolg te krijgen, want op zich is het een mooie gelegenheid om je te meten met je concurrenten zo een maandje voor het NK.

Danny Groot was speciaal naar deze wedstrijd gekomen om zijn kwalificatie voor het NK op het onderdeel verspringen veilig te stellen. Er deden maar 5 jongens mee, maar het niveau was hoog. Zo sprong Danny oa tegen een lange jongen met als achternaam Klein, die net met hoog zijn pr had verbeterd tot 1.91 mtr en ook regerend Ned.kampioen is bij het HSS. Een andere tegenstander met als achternaam Susanna (dit maakte de verwarring compleet : Er springt een meisje mee) had daarvoor op de 100 mtr al even snel 11,48 gelopen.

Danny had dit seizoen al 2x ver gesprongen. Sprongen in de 5.60 en 5.82 mtr waren echter niet naar tevredenheid van de trainer. Er zit veel meer in en na de aanloop goed te hebben uitgezet en wat nadruk te leggen op de afzet, moest een 6 mtr sprong gewoon lukken.

Terwijl het weer langzaamaan verslechterde wist Danny tijdens het inspringen al een goede indruk achter te laten. Even later was het direct raak in zijn eerste poging 6.18 mtr. Hij geloofde het zelf niet, zo makkelijk gesprongen. In zijn 2e poging kwam hij zelfs tot 6.27 mtr, een schitterend niew pr.

Nu konden we een beetje experimenteren met de landing en een beetje gokken. De volgende sprongen waren allemaal rond de 6 mtr en de krachten namen zichtbaar af. Toch was het een mooie ervaring om 6 sprongen te maken en met nog een maandje voor de boeg kunnen we hopelijk nog wat verder in de bak harken.

Danny won tenslotte een zilveren medaille. Slecht 3 cm achter de winnaar. Foto's en uitslagen op de website van AAC Amsterdam. 

Manfred Mooyer

De 1500 m zou na de 400 m horden en 200 m om half 9 op het programma staan. Het was niet heel druk, maar toch liep dit uit naar ongeveer kwart voor 9 en werd de volgorde van categorieën door elkaar gehaald. Omdat er genoeg junioren waren kwam er een aparte serie voor hen, waardoor Nico helaas niet bij Dick in de serie kwam. Dick en Manfred waren als eerste aan de beurt. Drie koplopers gingen er van de start vandoor en Manfred nam de kop van de tweede groep, waar ook Dick in liep. Manfred zakte gedurende de race iets naar achteren en moest even later met nog één ronde te gaan uitstappen, naar later bleek omdat zijn hamstring weer opspeelde. Dick kon wel mee met de groep en eindigde uiteindelijk als vierde in zijn serie en zesde totaal bij de senioren in een tijd van 4:27.02.

Nadat ook de vrouwen aan bod waren gekomen, mocht Nico zijn kans wagen op de 1500 m, waarin hij een tijd van rond de 4:25 probeerde te lopen. Ook hier ging één koploper er al snel vandoor en Nico zat in derde positie in een groepje van drie. Het eerste volle rondje ging te langzaam, waardoor we aan de kant bang waren dat we op een tijd van ongeveer 4:35 zouden uitkomen. Het tempo ging echter omhoog en vooral met een snelle laatste ronde wist Nico een tijd van 4:29.85 op de klokken te zetten, waar hij nog niet helemaal tevreden mee was.

Hierna mochten Maarten en Roy het proberen op de 400 m, die ondertussen al een half uur uitliep. Maarten kon meteen in de eerste serie van start en wist met een goede laatste 100 m, waar hij nog twee deelnemers inhaalde, beslag te leggen op de eerste plaats bij de junioren B. Met zijn tijd was hij alleen totaal niet tevreden. Hij was met 56.32 s (pr) bijna twee seconden langzamer dan Nick Jonk een week eerder, waarover hij zei dat we dat maar niet tegen hem moesten zeggen. Als laatste was Roy aan de beurt. Zijn 54.01 s over 400 m was precies vier tienden van een seconde sneller dan een maand geleden bij de eerste wedstrijd van het A6-circuit en dit was goed voor een tweede plaats bij de A-junioren. Hoewel dit een pr was, had hij gehoopt een 53-er te lopen om zo iets zekerder te zijn van plaatsing voor het NK.

Na de laatste 400 m kwamen de echte bikkels pas. Het was intussen 10 uur geweest, maar voor ruim dertig mensen stond er nog een 3000 m op het programma die in twee series werd afgewerkt en waarschijnlijk tot diep in de nacht geduurd zal hebben…

De volgende wedstrijd van het A6-circuit staat voor vrijdag 28 mei op de kalender bij AV '23, waar in ieder geval Maarten, Nico en Roy een 800 m zullen afleggen, wellicht aangevuld met een aantal andere atleten van AV Edam.

Grtz Roy Lagerburg

We vertrokken naar Krommenie met een behoorlijk sterke jongens-B ploeg. Om echt mee te draaien voor een landelijke finaleplaats komen we nog wat man-(of beter jongens) kracht tekort. Toch is het niveau van onze ploeg met 5 NK kandidaten heel hoog en reken daarbij een C aanvulling door Nick Jonk en er staat een 'goed stel'.

De wedstrijden en trainingen van de afgelopen weken lieten al zien dat de jongens goed in vorm beginnen te geraken en ik had goede hoop dat er een aantal NK limieten zou kunnen worden gehaald voor Sittard eind juni.

Het weer was goed en er kwamen veel supporters mee die deze moederdag aangrepen om er een leuke, gezellige dag van te maken. Dit sloeg over op de jongens want ze waren gebrand op goede prestaties voor 'eigen publiek'.

Freek Leber mocht als eerste in actie komen bij het verspringen. Alhoewel zijn sprong nog niet optimaal is, wist hij met 4.89 mtr en 4.87 mtr toch 2 goede sprongen neer te zetten al is 5 mtr zeker mogelijk.

Nick Bouman wierp bij het speerwerpen alle 4 pogingen ongeveer even ver met 4 verschillende technieken, die hij eerdaags tot 1 moet smeden om nog een paar meter verder te komen. Zijn beste resultaat van de dag was 40,68 meter en dat was een mooie prestatie. Bij het discuswerpen kwam hij tot 29,89 mtr en dat is gezien de weinige trainingsarbeid ook een voldoende prestatie.

Ondertussen liep Maarten Tunk zenuwachtig langs de horden. Door z'n vakantie had hij een week geen horden kunnen passeren en nu was het grote moment daar. Tien van die obstakels proberen te overwinnen in 3-pas. Na de start was hij echter in een te kleine pas vertrokken en hij ging in 5-pas door baan 6 heen. De tijd van 19,5 sec was redelijk en met een haalbare 3-pas moet daar zeker een lage 18 sec te halen zijn.

Maar goed, de punten waren binnen en we stonden zo rond de 10e plaats in het tussenklassement. Maarten had geen tijd om uit te rusten want hij moest zich voorbereiden op de 800 mtr. Het werd een solide race en Maarten wist er een degelijke 2.10,72 uit te persen.

Nick Jonk was in vorm. Hoe meer hoe klaagt over pijntjes, des te beter hij presteerd. Na 2 goede 800 meters eerder dit seizoen wilde hij zijn pr op de 100 en 400 mtr aanscherpen. Hij begon al vroeg aan de warming-up voor de 100 mtr. Ik wees hem nog even op het feit dat de nieuwe startregels ook hier van toepassing zijn. Na de eerste valse start betekend elke volgende valse start automatisch een uitsluiting (lees:diskwalificatie) voor de desbetreffende atleet.

Na een eerste valse start bleef Nick keurig onbewegelijk in zijn startblok zitten om naar een mooie tijd van 12,37 sec te spurten. Om de 400 mtr was hij niet te houden. We hadden op de baan nog een aantal startjes met een bocht geoefend en ik was tevreden geweest met een tijd van 55-56 sec. Nick verbaasde ons allemaal met een prachtig pr van 54,38 sec. Klasse !!!

Nico Zwarthoed vertegenwoordige onze clubkleuren bij het kogelstoten. Het inwerpen ging achteraf beter als tijdens de wedstrijd, maar met 10.20 meter eindigde hij toch voor in de middenmoot. Waarschijnlijk was hij in gedachte al bij de 1500 mtr, het klapstuk van de dag.

Na de 1-2 van Nico en Freek tijdens de Lanting loopcompetite, moesten ze vandaag van de mogelijkheid gebruiken maken om samen een snelle tijd neer te zetten die ze kunnen gebruiken voor de NK. Ze liepen in dezelfde serie en na het startschot opende Nico achter de koploper het duel met een snelle 58-er over de eerste 400 mtr. Freek liet een klein gaatje vallen, maar toen de 2e ronde van 74 het tempo liet zakken kon hij weer langzaam het gat dichten. Ik had een vlak schema van 72 sec per ronde (=4.30 min) op papier staan, maar dit leek zo niet haalbaar met dit tempo.

De 1000 mtr ging in 3.01 min en op 1200 mtr in 3.39 min vond Freek het welletjes en hij plaatste en pittige versnelling die Nico en de koploper (Maarten Gouda) niet konden volgen. Freek was even bang dat hij dit niet vol kon houden maar hij liep snel uit en dankzij een laatste 300 mtr in 48 sec wist hij een mooi pr te klokken 4.27,59 min. Nico kwam als 2e over de finish in 4.30,05 min. en ook hij kon tevreden terug kijken op deze mooie 1500 mtr.

Door al deze goede resultaten stegen de jongens, ondanks een 0 bij het polshoogspringen door geen deelname, in het tussenklassement naar een 6e plaats.

Het was aan Danny Groot om hier nog wat aan te veranderen. Bij het hoogspringen was hij niet helemaal tevreden over zijn aanloop en via 1.40-1.50-1.55-1.60 mtr wist hij toch aansluiting te houden met de echte hoogspringers in het veld. Zijn aanloop werd iets verplaatst en ondertussen hield ik met een schuin oog het hinkstapspringen in de gaten, dat ook op het punt van beginnen stond. Een foutsprong op 1.65 mtr hielp niet de stress te verminderen door deze tijdsdruk. Maar even goed concentreren hielp hem toch over 1.65 mtr heen en zelfs over een keurige 1.70 mtr.

De 1.75 mtr lieten we lopen want Danny had ondertussen het inspringen al gemist en hij mocht gelijk beginnen op de 9 mtr balk. Ik had reeds zijn aanloop van 30 mtr uitgezet en iet was onwennig sprong hij toch out-of-the-blue 11.60 mtr. De 2e en 3e sprong waren niet geweldig en de aanloop werd nog een keer verschoven voor een alles-of-niets poging om nog wat verder te komen. Dit lukte en met 12.15 mtr werd hij netjes 3e en dit was onder de gegeven omstandigheden een hele knappe prestatie.

Door al dit vuurwerk stonden de jongens op een mooie 5e plaats en het was nu zaak om op de 4x100 mtr estafette deze plaats te verdedigen. Ondanks wat zenuwtrekjes hier en daar (foute wissel in gedachte) ging de ploeg van AVE in 48.94 sec door de finish heen. Dat leverde weer de nodige punten op en 3 ploegen werden gediskwalificeerd en dat zijn dure verliespunten. Het kostte AV Startbaan bijna hun 4e plaats en zo zie je maar weer dat elk punt telt. Ook al wordt je laatste op je onderdeel, het gaat om de totaalstand en dat wordt nog wel eens vergeten door menigeen, ongeacht lid van welke club dan ook. Uiteindelijk zijn we landelijk 27e van de 76 ploegen geworden.

Uitslag Jongens...

We kijken alweer uit naar de volgende B-competite strijd op zondag 13 juni.
Grt,
Manfred

MEISJES

Omdat de B’s mogen worden aangevuld met C atleten was er bij de meiden dit jaar ook een complete ploeg in elkaar te sleutelen. Na wat vragen of iedereen zin in deze competitie had de inschrijving maar doorgezet. Helaas moesten drie van de vier B-Meiden om uiteenlopende redenen afzeggen voor de eerste wedstrijd zodat Joyce Keizer die naam hoog moest houden.

Om half tien werd er naar Krommenie afgereisd voor het onderdeel speer wat een uur vroeger als de rest werd gehouden. Omdat Karin Leber, die de laatste tijd verschrikkelijk in vorm is op dit onderdeel verstek moest laten gaan wegens tennis-competitie verplichtingen moesten Diane Kwakman en Floor Tunk de punten binnenhalen op dit onderdeel. Diane stond na de eerste ronde nog verrassend derde met een afstand van 27.29, maar gaande de wedstrijd wisten nog een aantal meiden dit te verbeteren zodat ze uiteindelijk 6e werd. Floor Tunk had haar beste worp traditioneel weer bij het inwerpen. Met 23.46 was ze zelf dan ook niet al te tevreden.

Tijdens het speerwerpen kwam ook de rest van de ploeg binnen. Na het bijpraten was het de om twaalf uur de beurt aan Caroline en Geraldine om te gaan hoogspringen. Geraldine kwam al vrij vroeg in de wedstrijd naar me toe dat het aanlopen niet helemaal naar wens ging. Met een kleine aanpassing van de plaats waarvandaan ze begon kwam ze steeds beter in de wedstrijd te zitten. Dit was de dag voor de 1.45. Voor Caroline viel het doek helaas op 1.30 meter. De komende weken nog even goed oefenen omdat over precies twee weken er weer op dezelfde mat voor de C/D competitie gesprongen wordt. Geraldine haalde in haar tweede poging tot haar grote verbazing de 1.45. Nu moest ze het net als twee weken terug nog drie maal proberen op de 1.50 meter. Tot ieders stomme verbazing was de tweede poging zo goed dat ze hem totaal onverwacht haalde. Onder luid applaus en met een grote kreet van blijdschap werd het PR met 10! cm. Luid gevierd. Ben Leenders heeft werk aan de winkel was het eerste commentaar.

Het derde onderdeel van de dag was horden. Leonie en Joyce moesten dit lastige klusje klaren. Joyce had de laatste weken hard geoefend en een vierpas was de verstandigste keuze. In haar race kwam ze met wat horten en stoten (zelf ook niet helemaal tevreden) tot een tijd van 18:30. Leonie lukte het verrassenderwijs om tijdens de training al wel tot een driepas te komen. Alleen was dit nog niet over zo verschrikkelijk veel hordes als er nu over de 100 meter stonden geprobeerd. In een werkelijk perfecte race, waarbij de laatste hordes met hangen er wurgen gehaald werden, kwam ze tot een tijd van 16.80 en werd daarmee vijfde totaal. Tijdens het inlopen kon alvast even naar de polshoogmat gekeken worden. Door Lycurgus zijn Leonie en Denise namelijk uitgenodigd om tijdens de Schoolatletiekwedstrijd samen met o.a. Wout van Wengerden en Rianna Galliart, beiden Nederlands junioren kampioen, een demonstratie te geven.

Joyce kon direct na de horden door naar het kogelstoten. Dit was met discuswerpen een van de minst bezette onderdelen. Omdat dit onderdeel door de complete groep veel te weinig wordt getraind waren de resultaten ook middelmatig. Joyce werd uiteindelijk 14e met 9.07 en Gudy moest nog een plaatsje toegeven met 8.71. Er zal de aankomende maand dan ook flink moeten worden getraind om hier een paar extra puntjes weg te slepen.

Leonie en Caroline waren nu aan de beurt voor hun 800 meter. Er waren drie series op tijd. Caroline moest in de tweede serie. Ze liep een prachtige race en wist net niet tot winst in haar serie te komen. Totaal uitgewoond kwam ze in 2.42.23 als achtste totaal over de streep. In de snelste serie stond Leonie naast Raika Lenaarts in een baan. Na enkele goede uitslagen de afgelopen weken was het zelfvertrouwen enorm. Toch liet ze verstandig een gaatje vallen, waarbij nog twee meiden haar passeerden, waaronder de winnares van de Districtscrossfinale bij de B-Meiden. In een tijd van 1:24,26 kwam ze keurig als vierde over de finish in wederom een clubrecord. Toen ik na een kort sprintje van 30 meter ter plaatse was kon ik al niet eens meer aan haar zien dat ze gelopen had. Het zit dus wel weer goed met de conditie. Nu nog een 1000 meter onder de 3:10 de komende weken om ook dat clubrecord naar zich toe te trekken.

Bij het discuswerpen gingen de discussen in de eerste worpen bij Diane alle kanten op. Na wat overleggen is ze wat anders in de ring gaan staan waardoor de laatste twee worpen wel in de sector kwamen. Floor had weer eens zo’n dag dat de discus onder de 2,50 meter hoogte moest blijven. Als je ze beiden ziet gooien moet de 25 meter er binnen enkele weken uitkomen. Nu bleven ze nog steken op een 11e en 12e plaats met 21,24 en 21,11.

Omdat het Karin gelukt was om haar tennispartij in twee sets te beslissen kon ze nog net op tijd warmlopen voor de 400 meter. Samen met Geraldine stond voor hun het meest verzurende onderdeel op het programma. Geraldine die dolgraag op het NK voor B junioren op dit onderdeel wil uitkomen had de afgelopen weken uitstekend getraind op dit onderdeel. Gelukkig had ik haar al gewaarschuwd dat in de baan naast haar de Nederlandse kampioene indoor stond en ze haar eigen race moest lopen. In een goed opgebouwde race kwam ze uiteindelijk helemaal verzuurd in een tijd van 63,96 over de finish. Na de race duurde het wel een half uur voordat er weer een beetje leven inzat. De gelopen tijd was uiteindelijk goed voor een vijfde plaats totaal. Karin deed het voor haar doen ook uitstekend met een tijd van 68.56 welke goed was voor de 12e plaats.

Denise was onze enigste deelneemster bij het verspringen. Haar eerste sprong was direct de beste en een pr met 4.87. Alle overige sprongen waren steeds ongeveer even ver, maar haar afzetpunt op de balk schoof steeds een stukje verder terug, zodat de gemeten afstand steeds iets minder werd. Met deze afstand werd ze wel netjes vijfde.

Als laatste onderdeel stond de estafette op het programma. We hadden nog niet echt geoefend in deze samenstelling, maar het wisselen gaat bij ons op de vereniging over het algemeen meer als behoorlijk dus had ik er alle vertrouwen in. Na een perfecte start van Denise en een wissel die nog net in het vak was met Geraldine lagen we, achter Nea, keurig tweede in de wedstrijd. Gudy startte helaas iets te vroeg waardoor ze moest inhouden. Dit kostte al redelijk wat tijd. De wissel op Joyce was wel weer ok, maar die kwam er achter dat er bij de B’s behoorlijk hard gesprint wordt. Ze werd net voor de finish nog voorbijgestreefd door Zuidwal, en wist met pijn en moeite nog net Almere voor te blijven.

Na het optellen van de punten in deze perfect georganiseerde wedstrijd kwamen we als ploeg uit op de zesde plaats met een puntenaantal van 5887. Landelijk staan we na de eerste ronde op een 24e plaats van de 74 ploegen. Iedereen keek achteraf terug op een prachtige wedstrijd en er werd al volop uitgekeken naar de volgende die over een maand in Heilo (Trias) wordt gehouden. Eerst over twee weken het verplichte nummer in de C/D competitie op deze baan afwerken om plaatsing in de Regiofinale af te dwingen.

Uitslag meisjes ...

Groeten,
Cees.

Bram Som begon zijn introductie met een kwiz om te zien wie het meeste van hem afwist. Hij maakte de fout door ook de trainers en ouders mee te laten doen zodat ondergetekende als winnaar een applaus en eeuwige roem ten deel viel.

Bram Som vertelde dat hij in zijn junioren jaren veelzijdig heeft getraind en dat hij zelfs op NK's aan speerwerpen en 100 meter horden (1e) heeft meegedaan, voordat hij zich echt ging toeleggen op de 800 mtr.

Afwisselend met foto's vertelde hij over het Olympische seizoen 2000 waarin hij eigenlijk tegen beter weten in 4 limietenpogingen aanvroeg voor de Spelen. Hij wilde laten zien dat hij serieus bezig was met zijn sport. Tot zijn eigen verbazing verbeterde hij een aantal keer zijn pr op de 800 mtr en tijdens de Nacht van de atletiek in België wist hij het limiet te halen. Hij mocht toen ook al de Golden League in Zurich lopen, maar dit alles vergde veel energie en dat merkte hij uiteindelijk in Sydney.

Toch had hij deze ervaring niet willen missen want dit jaar hoeft hij slechts aan de B-limiet te voldoen om zich te plaatsen en weet hij wat hij kan verwachten in Athene. De opening laat hij aan zich voorbij gaan en hij gaat laat naar Griekenland om zich niet te laten afleiden door Nederlandse sporters die al klaar zijn en eventueel al feest aan het vieren zijn omdat zij reeds in de prijzen zijn gevallen.

Bram vertelde ook dat hij vaak zenuwachtig is voor de start en ook vaak denkt: was ik maar niet hier. Hij heeft tegenwoordig ook een mental-coach om te zorgen dat hij uitgaat van zijn eigen kracht en zich niet laat verleiden door te kijken naar de prestaties van andere atleten en zich bij voorbaat neer te leggen met bijvoorbeeld een 5e plaats.

De voorbereiding voor de start vergen hem meestal 1 uur en voor de start loopt hij vaak nog een 150-200 mtr op wedstrijdtempo om zijn spieren 'wakker' te maken, zodat hij na de start direct in het goede tempo kan lopen met een goed gevoel in de benen.

Een paar jaar geleden is hij voor het eerst naar Kenia geweest om op hoogte te trainen. Het aanpassen aan de hoogte vergde hem bijna 2 weken en sindsdien gaat hij vaak terug omdat hij merkt dat hij er baat bij heeft tijdens het wedstrijdseizoen. Verder heeft hij een begeleidingsteam met een masseur, arts en een fysiotherapeut waar hij dagelijks terecht kan en die ook een aantal keer in de week langskomen op Papendal.

Bram benadrukte ook dat je buiten het trainen om veel rust moet nemen. Buiten het bekende slapen zijn dat ook andere problemen waar je mee te maken kunt krijgen en die je moet vermijden, zoals schoolexamen stress, relatieproblemen, werk en dat soort zaken. In dat opzicht is voor sport en met name topsport vaak een egoïstische instelling nodig om je doel te bereiken.

Verder moet je er plezier in hebben, dat staat voorop.

Na een paar woorden van Gerard Nijboer, die Bram Som bedankte voor de moeite die hij nam om hier te zijn (vlak voor vertrek naar een stage in Italië), toog iedereen naar de atletiekbaan om nog een trainen af te werken. Het viel mij op hoe divers de lenigheid en de bewegingsuitslag was van de junioren. Gelukkig kon Maarten de grondoefeningen van Bram Som goed volgen door de vele buik- en rompspier oefeningen die we de afgelopen winter hebben gedaan.

De training, een 6-tal 200 meters in wisseltempo (maar wel onder de 30 sec), ging iedereen goed af en nadat Bram was bedankt voor zijn bijdrage, vertrokken we weer huiswaarts met voldoende inspiratie voor snelle seizoentijden.

Grt
Manfred

De C-meiden hadden bij de werponderdelen zware concurrentie en werden nog even op de feiten gedrukt dat er nog het nodige aan de techniek moet worden gesleuteld.
Diane Kwakman: kogel 8.26 mtr discus 20.39 mtr 
Floor Tunk : kogel 8.67 mtr discus 20.51 mtr

Caroline Kunst had er na de 1500 mtr van donderdag nog zin in om aan 3 onderdelen mee te doen. De 80 mtr ging in 12,2 sec en bij het verspringen kwam ze tot 3.98 mtr. Ze was niet echt tevreden over haar prestaties. De 1000 mtr wist zij echter wel te winnen in een tijd van 3.34,87 min. en alhoewel het lopen wat zwaar ging keek ze toch blij terug op haar race.

Bij de jongens-B kwam Danny Groot in actie en op de 100 mtr zat hij in een serie met nog 2 andere Groot's (geen familie). De eerste start was vals door Danny en na wat oponthoud door een weigerend startpistool, wist hij toch 12,52 sec op de klok neer te zetten. De tijd viel wat tegen en daar is de start zeker debet aan. Op zijn 2e onderdeel verspringen ging het een stuk beter. Het was na de clubkampioenschappen (5.12 mtr) zijn 2e optreden en we zijn nog druk bezig met de aanloop en de landing. Toch sprong hij ondermeer 5.55/5.63/5.59 mtr en dat is een dik pr en er zit nog wel ergens een halve meter meer in.

Manfred Mooyer liep, toen de zon inmiddels gezakt was, een 800 mtr in 2.03,54 en was daar tevreden mee. Hij had vooraf 2.03 in zijn hoofd en het liep makkelijk. Volgende week moet er weer 1 seconde af en dan gaat de 2 minuten grens weer lonken.

Uw reporter ter plaatse.
Manfred.  
Complete Uitslag..

Zoals vermeld was AV Edam met 6 deelnemers goed vertegenwoordig en de 2 ½ uur durende rit werd in Gent nog eens overtroffen in tijdsduur door de spannende strijd bij het polsstokhoogspringen bij de B-Jeugd. Alvorens Leonie Schilder en Caroline Kunst als MC bij de B-jeugd mochten springen, moest er nog een winnaar komen bij de jongens. Wout van Wengerden was de favoriet maar hij liet het aankomen op zijn laatste poging op 4.60 mtr na 2 foutsprongen. De speaker hield de strijd met Jorn Bakker (4.50 mtr) goed in de gaten. Wout faalde echter niet in zijn laatste poging en sprong vrij gemakkelijk 4.60 mtr maar hoger kwam hij niet meer. Hij faalde 3x op 4.85 mtr en ik denk toch dat het lange wachten hem parten heeft gespeeld.

Nu mochten de B-meiden na anderhalf uur wachten in de Callroom, aangevuld met C's hun kunsten vertonen. Caroline Kunst faalde echter op haar aanvangshoogte van 2.22 mtr en Leonie Schilder had schijnbaar ook wat moeite met haar stok en ik zag wat vertwijfeling op haar gezicht terwijl ze naar 2.92 mtr sprong. Haar grote concurrente Femke Klop had wat moeite in het begin maar begon steeds beter te springen en wist via 3.02-3.07-3.17 naar 3.22 mtr te komen. Nadat ze door de speaker was gehuldigd als Nederlands kampioen kwam er een zware teleurstelling. Het bleek zo te zijn dat bij een gelijk aantal foutsprongen op de gehaalde hoogte het totale aantal foutsprongen telt en niet het minste aantal op de eerst onderliggende hoogte. Voor heel veel toeschouwers een nieuwtje, maar eenmaal opgezocht in het wedstrijdreglement toch waar. Leonie werd met haar 2.92 uiteindelijk vijfde. Nog even wennen aan de nieuwe langere stok.

Wat deden de jongens verder?

Nico Zwarthoed had na een blessure de smaak weer te pakken op de 1500 mtr. De laatste trainingen gingen goed en hij was er helemaal klaar voor. De tijd van 4.29,04 (pr) en een 8e plaats waren niet verkeerd maar er had wat meer ingezeten als Nico geen gaatje had laten vallen met de kopgroep. Nu liep hij grotendeels alleen en dat koste wat tijd in het 2e gedeelte van de race. Desondanks een mooie opsteker voor het komende buiten seizoen.

Maarten Tunk liep in december een mooie 800 mtr in Gent en dat beloofde wat voor het NK. Ondanks het feit dat hij in de 2e serie moest starten was het plan om er gewoon een snelle race van te maken om een pr te lopen. Na een behoorlijke start liet Maarten zich echter te ver naar achteren zakken en liep hij een wat tamme 800 mtr. Het zat er even niet in en een 11e plaats in 2.10,03 was het eindresultaat.

Danny Groot had met 12.17 mtr in Zuidbroek bewezen dat hij met HSS (Hink-stap-springen) tot de top-10 bij de B-jeugd behoorde. We hadden voorafgaande aan het NK nog even een aanloop uitgezet en de drie-sprong doorgenomen. Tijdens het inspringen bleek dat een hink met links toch 'lekkerder'was en dat bleek !!!

Danny opende met 12.29 mtr (pr) en sprong vervolgens 12.94 mtr !!!!! in zijn 2e poging. Hij kon het zelf niet geloven en een trotse vader naast mij op de tribune vond het maar wat mooi. Hij stond op dat moment 4e op slecht 2 cm van brons en slechts 20 cm van goud. Allemaal gesprongen door 2e jaars B-jeugd. We probeerde Danny nog wat groter te laten 'stappen'en beter op de balk te laten uitkomen om er nog wat extra centimeters uit te persen. Hij vervolgde met 12.12-12.56-12.29 en 11.56 mtr. Een hele mooie reeks maar hij bleef er 4e mee, maar dat is een verwaarloosbaar gegeven want 12.94 mtr is een prachtige prestatie en er zit meer in die benen.

Later op de avond verscheen Diana van Rooijen aan de start bij de dames voor de 60 mtr vlak. Diana had al aangegeven wat power bij de start te missen en liep naar 8,10 sec. Daarmee bleef ze ruim 0,4 sec boven haar beste tijd en het was balen dat zij bij het verspringen niet mee kon doen. Achteraf had zij met haar pr van 5.58 mtr, dat zij eerder deze maand had gesprongen, een 6e plaats kunnen behalen.

Manfred Mooyer