|
25-11 | Lang verwacht, toch gekomen, de enige echte Sint Nicolaasloop | Over het parcours van Monnickendam heeft eenieder zo zijn eigen mening. Het zijn “gelukkig” maar
2 rondjes, wel veel haakse-bochtjes, gladde keitjes en 8 van de 10 keer qua weersomstandigheden
de slechtste van de Meeuwenlopen. “Normaal” waait het tijdens de Nicolaasloop minstens 6-7,
regen en hagel is er ook niet vreemd en als je de bocht bij de Nicolaaskerk voorbij gaat wordt je een
aantal meters weggeblazen, maar dit jaar, niets van dat alles. Eigenlijk ideale loopomstandigheden,
nagenoeg geen wind, lekker koel zodat oververhitting niet ter sprake komt (tenzij je met
handschoenen en muts op je PR probeert te verbeteren, wat altijd weer een schril contrast is naast
de “bikkels” op korte broek, korte mouwen of singletje met niets er onder.
Vervolgens natuurlijk niet te vergeten waar we het allemaal voor doen,
hoogtepunt van deze dag, een warme hand van “De Sint” en natuurlijk de overheerlijke speculaaspop. Moet me, mede namens wat “mede-Meeuwen”, nog wel van het hart dat voor die 8
euro inschrijfgeld we toch op zijn minst een bekertje water bij de finish verwachten.
Tja, ik had het voorrecht dat ik door Ed Steur opgehaald werd, als je bij Ed instapt zijn direct al je
eventuele wedstrijds- of “verslag-schrijf-spanningen” verdwenen, Ed weet alles te relativeren en is de
kalmte zelf. Ed is gelukkig na vele jaren dat het niet lukte, dit seizoen wel al vanaf de 1e wedstrijd er
bij, en zoals bijna elk jaar begint Ed met trainen als de Meeuwen weer uitvliegen en is dan ook zeker
van plan om er elke wedstrijd weer wat tijd vanaf te halen, dat wordt dus nog spannend in het
eindklassement tussen de huidige nummers 9,9,9 en 9 met 12 punten.
Uitslagen Nicolaasloop Fotos Jan Vlak | Verslag... | Vervolgens haalden we Jeffrey Mercx op, het zonnetje in onze auto, en niet alleen vanwege zijn rozegele
fluoriserende schoenen. Jeff woont in het warmere deel van Volendam en komt steevast op
korte broek aan lopen. Hij geeft ons in ieder geval altijd net even dat laatste duwtje in de rug, zo ook
tijdens het lopen, hij blijft altijd netjes achter ons, hij gunt een ander ook wat. Zelfs Arno Ballegooi
die helaas vanwege een zeer belangrijke taak (de Pieten helpen te voorzien van allerhande
speelgoed-cadeaus) verstek moest laten gaan, Arno doet het over het algemeen gevaarlijk goed op
vlak terrein. Dus die punten pakken we mooi van hem af.
Een stukje van de wedstrijd:
De nummers 1 tm 4 zijn weer stabiel, Joost, Joey, Jeroen Lautenschutz en Henry. Dit was eigenlijk al
vrij snel zo. Dat zelfde geld voor de nummers 5 tm 7 de eerste 3 km kon ik ze nog bijhouden maar
daarna liepen Robin Kras, Jeroen Filarski en Iwan Lautenschutz netjes in een treintje van me weg.
Iwan probeerde onderweg tot 2 x toe een voor hemzelf “ideale-lijn” te creëren waarbij bossages en
andere obstakels niet werden geschonden, maar het mocht niet lukken, Jeroen heeft nog even van
kop gewisseld, maar vooralsnog is Robin de sterkere (en Robin is zeker nog van plan verder te
groeien).
Piet Mossel had wat ongemakken, maar Piet zou Piet niet zijn als hij dan toch niet over de streep zou
komen, en onderweg toch nog even de nodige mensen achter zich laten. Sterk!
Bij de vrouwen wordt de strijd ook steeds heftiger, Gisela haar trainingen voor de Marathon werpen
zeker zijn vruchten af, een duidelijke 1e plaats. Angelique Kroon en Margriet Sta van Uitert op 2 en 3
bij de dames. Maar ook Yvonne, Gina en Alie zijn op dreef. Het fanatisme straalt er van af maar des
te leuker om te zien dat direct na binnenkomst iedereen weer verbroederd met elkaar de ervaringen
deelt. Ook voor Carina Mossel was het een zware, ze wou perse de tijd van vorig jaar inhalen, of ze
nou een jaartje ouder is geworden of niet, hup, voor goud! Klasse.
Verder zijn er velen waar ik de onderlinge “strijd” niet van meegekregen heb, eigenlijk wel jammer,
die verhalen zijn het leukst.
Wel kregen we op de valreep nog de persoonlijke strijd van Simon Mooijer mee, Simon is
ogenschijnlijk helemaal “in-shape”, kan nog een sprintje trekken als de beste, maar na een
gedwongen pauze van een maandje of 7 is zijn conditie nog lang niet wat hij wil, hij kon het gelukkig
nog net onder de 60 minuten houden, maar was aan het begin van dit Meeuwenseizoen toch echt
van plan er elke wedstrijd een minuut of wat vanaf te lopen, zodat hij weer in zijn “eigen” groepje
terecht komt, zo rond de 50 minuten. We hebben Simon nog wel een kleine opkikker mee kunnen
geven dat hij eigenlijk wel een kleine minuut er van af kan halen vanwege de vele scherpe bochtjes
en hindernissen, zodat hij gevoelsmatig toch iets sneller dan zijn vorige wedstrijd gelopen heeft. Hij
zag alleen een beetje op tegen het ontvangst thuis, als hij alle namen moet opnoemen die voor hem
zijn geëindigd. Maar om de strijd van Simon nog even te noemen, het leuke van de Meeuwen is dat er echt voor
elk wat wils is, en elk jaar weer allerlei verrassingen zich voor doen. Als Natasja Schilder zodirect
weer mee kan doen zal ze zich namelijk maar al te graag aan Simon optrekken en hem als haas
“gebruiken”, Natas haar streven is dit jaar toch echt onder die magische grens van 60 minuten te
komen. Nog even geduld Natas. |
| Reacties op het bericht... | Robert schreef op 26.11.2018 10:41: | Leuk verslag weer. Kun je met de Meeuwen zo meedoen? |
Joost schreef op 26.11.2018 11:39: | Meedoen aan een losse wedstrijd kan altijd Robert! Maar als je aan de Meeuwen-competitie mee wil doen moet je je voor oktober opgeven bij Robin Kras. e-mail robin_kras@hotmail.com |
|
| Schrijf een reactie... (alle velden verplicht invullen) | | Door: HS Bron: Nicolaasloop |
|
|
|
|