Het is weer voorbij die mooie zomer, die zomer die begon zowat in mei. Herfst kleurt al
weken lang de bomen. Wie kent ze niet, deze mooie tekst uit het lied waar Gerard Cox
zo bekend mee is geworden.
Waar de meeste mensen gruwen van het korten der dagen, de eerste herfststormen,
slagregens en andere meteorologische ongemakken, in dergelijke
weersomstandigheden voelen De Meeuwen zich pas in hun element. Na afloop van de
vorige competitie in februari zijn ze uitgevlogen naar alle windstreken om zich op het
nieuwe seizoen voor te bereiden.
Toen eind jaren zestig een groepje Volendamse sportievelingen de eerste strandlopen
en boslopen bezochten, hadden ze niet kunnen bevroeden dat 50 jaar later hun
opvolgers aan inmiddels de 48ste competitie gaan beginnen. Zij luisterden naar de
illustere namen als Dick Plak, Cees Meeuw, Cees Rijkenberg, Jan Karhof, C.I.M. Mooijer,
oprichter van het gelijknamige kledingconcern in de Burgemeester van Baarstraat, en
last but not least Oer-Meeuw van het eerste uur, Dirk Schilder (Post), jaren lang de
grote animator en organisator van het hele Meeuwen circus. Dirk is inmiddels alweer
vele jaren geleden vertrokken naar een onbekende verte. Als gereincarneerde
Kokmeeuw zweeft hij tijdens de wedstrijden boven ons en beziet tevreden dat het
allemaal is goed gekomen. Waar blijft de tijd mensen.
Uitslagen
Fotos Jan Vlak | | Verslag... | | Voor de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zijn we beland in het Twiske. Een
prachtig recreatiegebied ingeklemd tussen Landsmeer, Oostzaan en Zaandam. Het
dankt de naam aan het riviertje Het Twiske dat in vroegere tijden door dit gebied
stroomde. Tussen 1964 en 1968 zijn de plannen gemaakt om het gebied zijn huidige
vorm te geven.
Traditioneel vindt de start van de Twiske Molenloop, genoemd naar de molen die in het
Twiske staat, plaats op het atletiekbaantje van AC Waterland in Landsmeer. Het is
inmiddels enige jaren geleden dat de Meeuwen deze wedstrijd op het programma
hadden staan. Spanning. Er zijn Meeuwen die met een ogenschijnlijke rustige blik
rondlopen om de indruk te wekken dat het ze allemaal niet zo interesseert, maar
intussen! Andere Meeuwen gieren de zenuwen al dagen door de keel en loopt het vlak
voor de start dun door de broek. Spanning dus. Ook vandaag weer wat witte gezichten
zo dicht bij de start van de nieuwe competitie. Fred Sinselmeijer om maar iemand te
noemen zat in de kantine van te voren wel erg stilletjes voor zich uit te staren. Op mijn vraag “Fred gaat het wel”, kreeg ik een vaag antwoord, om vervolgens er het zwijgen
weer toe te doen. Toch wat spanning!
Uiteindelijk waren er 52 Meeuwen die vandaag de rit naar het Twiske gemaakt hebben.
Daaronder heel wat nieuwe gezichten. Yavanna Mooijer, dochter van mede oprichter
C.M.I. en zus van Simon was een van de nieuwelingen. Daarmee is het voor het eerst dat
broer en zus van een oud-Meeuw aan de competitie meedoen. Een noviteit in de
Meeuwen geschiedenis.
Ook oud gediende Jan Koning ( fiets ) was weer van de partij. Zoals gebruikelijk met
volop praatjes. De laatste jaren is Jan echter kampioen om de competitie niet af te
maken. Druk met andere zaken of zo, ben benieuwd of Jan dit seizoen wel aan het
minimum van 8 wedstrijden zal komen.
Onder de deelnemers opmerkelijk veel vrouwelijke atleten. Een twintigtal zelfs. Er is
sprake van drie keer “M”. De Milva"s, de Marva"s en de Meeuwva"s. Waarbij de eerste
twee onderdeel uitmaakten van het Nederlandse leger en de laatste groep uiteraard het
vrouwelijke deel van De Meeuwen zijn. Overigens vraag ik mij wel af of ik in het huidige
gender neutrale en MeToo tijdperk de vrouwen nog wel apart mag benoemen. Dit is
wellicht een vraag voor John Veerman ( Som ) de enige advocaat in ons midden. John is
trouwens ook nieuw.
Over de wedstrijd zelf. Jeroen Lautenschutz kwam als eerste Meeuw over de finishlijn.
Volgens mij is het de eerste keer dat Jeroen een Meeuwen wedstrijd op zijn naam weet
te brengen. Bij de finish viel mij nog iets anders op. A star is born. Ons aller Jan Jonk (
Melk ) stond samen met Jetty Vlak de uitslag te noteren. De nieuwe Bart Kes is geboren.
Bij Jan gaat het trouwens niet van harte. Na een leven lang sjouwen in zijn rijdende
winkelwagen zijn de trouwe onderdanen van Jan zo versleten, dat met de beste wil ter
wereld fatsoenlijk een hardloopwedstrijd tot een goed einde te brengen niet meer gaat.
Overigens waren de weersomstandigheden voor een echte Meeuwen wedstrijd te mooi.
Nauwelijks wind, volop zon en een goede temperatuur. Kortom een makkie zou je
denken.
Hoewel menigeen daar wel eens anders over kan denken. De dame die ik na afloop met
een shirt aan zag lopen met de opdruk “Lopen is leuk” vond het in ieder geval een makkie.
De kop is er weer af. Het spel is op de wagen. De eerste kaarten zijn geschud. De
teerling is geworpen. De competitie is echter nog lang en in februari weten we pas hoe
de hazen echt hebben gelopen. Hoe het ook zij. Volgende week gaan we weer verder. In
dit geval zijn we dichtbij. De Vestingloop in Edam staat om 11.00 uur op het
programma. Wellicht tot daar.
|
|