19-02 | Tweemaal Groot en tweemaal Goud
Tijdens het NK-Indoor voor junioren B in Gent hebben Denise Groot (Pols) en Danny Groot (HHS) voor het eerst sinds jaren weer eens een gouden medaille voor onze vereniging op een juniorenkampioenschap gewonnen. Leonie Schilder (Pols) maakte het succes compleet met een bronzen medaille. Manfred Mooyer en Cees Beets hebben een uitgebreid verslag geschreven van deze prachtige wedstrijddag


Foto's van de wedstrijd
Verslag...
GOUD met overmacht op NK voor Danny Groot bij het hinkstappen.

Na een vervelende enkelblessure was Danny Groot onzeker over zijn kansen bij het hinkstapspingen. Hij was door zijn goede prestatie van vorig jaar (JB1 12.94 mtr) als eerste geplaatst en dat maakte hem een beetje omgemakkelijk. Gelukkig konden we tussen het slechte weer door nog een paar keer goed trainen op de aanloop en de losse springelementen.

Danny was nog niet helemaal overtuigd en met de spikes van zijn trainer als ‘extra oppepper’ begon hij aan de wedstrijd. Het was direkt raak in de eerste sprong….13.16 mtr !!!! een geweldig mooi pr en clubrecord en gezien het niveau van de andere deelnemers zeker goed voor een medaille. De druk was van de ketel en er volgde een hele mooie serie sprongen.
(13.16/12.89/12.53/12.84/12.93/12.88 mtr)

Danny wilde geen poging laten lopen om zich te sparen en kon genieten van een mooie ambiance, zeker toen de speaker nog een paar keer zijn naam noemde en hem als titelkandidaat liet bejubelen door het publiek.

Alle sprongen waren verder als de concurrentie die bleef steken op 12.36 mtr en dat gaf zijn overmacht wel aan. Tijd om te genieten van dit succes had hij echter niet want hij kon gelijk door op de naast gelegen baan om zich te plaatsen voor de verspringfinale.

Het uitgangspunt was een clubrecord (5.81 mtr uit 1988) en een plaats in de finale (beste 8).De vermoeidheid eiste zijn tol, maar met 3 sprongen van 5.81/5.86/5.97 mtr voldeed hij aan de verwachtingen en het was met 2 cm ook nog eens voldoende om in de finale te springen.

De eerste sprong in de finale lieten we lopen om wat extra rust te nemen om er nog een 6 mtr uit te persen. Danny begon met 5.97 mtr maar in de laatste sprong lukte het toch!!! 6.13 mtr. Goed voor een 8e plaats en met een beetje trainingsarbeid zit er nog wel een halve meter verder in. Dat was trouwens nodig om te winnen. Tymen Meijer van Nea leverder een reeks mooie sprongen af en werd met een pr van 6.59 mtr de uiteindelijke winnaar.

Terwijl Danny zijn gouden medaille ging ophalen had Nick Jonk nog het een en ander te vertellen over zijn 400 mtr. Als JB1 had hij reeds het clubrecord op zijn naam gebracht met 55.04 sec en hij had de laatste weken ook veel tijd gestoken in een goede start, het bochtenlopen en zijn looptechniek. Nick had pech dat hij in de snelste serie zat en kon na 1 valse start niet goed in zijn ritme komen. Desondanks wist hij zijn pr aan te scherpen tot 54.68 sec (9e) en dat is een mooi resultaat om straks in het buitenseizoen goed voor de dag te komen.

Manfred Mooyer

Om half acht werd er naar Gent vertrokken. Na een voorspoedige reis waren we er ruim op tijd. Leonie meldde zich bij aankomst nog af voor de 1500 omdat ze haar van de 3000 meter naar deze afstand verplaatst hadden. Omdat de 1500 voor het polsstokspringen was en de 3000 erna leek het ons niet zo’n goed plan om met hele moeie benen aan het belangrijkste onderdeel te beginnen.

Na een korte tijd kon Geraldine Kemper met haar voorbereiding voor de 400 meter starten. Ze zat direct in de eerste serie. Na een voorspoedige start waarbij ze het eerste rondje keurig meekon en op de tweede plaats liep, moest ze in de tweede ronde toch nog aardig veel toegeven op de kop van het veld. Toch kwam er voor haar weer een keurig clubrecord in de boeken te staan met een tijd van 63.43 en werd ze daarmee vierde in haar serie. Toch zal het volgend jaar (als de 200 meter van het programma verdwijnt) nog minimaal een drietal seconde sneller moeten gaan om kans te maken op een finaleplaats.

Om half twee moesten Leonie Schilder, Denise Groot en Caroline Kunst zich melden voor het polsstokspringen. Samen met nog twee atletes, Jenny Baar van GAC en Marjolein van Geest uit Wijchen moesten zij de medailles verdelen. Denise zat na de opsteker van twee weken terug goed in haar vel en voor Caroline stond eigenlijk bij voorbaat al vast dat ze vierde zou worden en moest hopen op een misser van één van de drie andere meiden die net iets beter als haar zijn. Leonie twijfelde de afgelopen weken meermalen of ze wel mee zou doen. Een overbelaste spier in haar bovenbeen voorkwam dat ze goed kon aanlopen. En dat in combinatie met de sterk verbeterde techniek is nu net niet lekker om een beetje constant te springen. Toch was ook zij opgewekt en voelde niet echt veel tijdens het inwerken.

Vlak voor de wedstrijd kwam Jenny naar me toe met het verzoek om haar ook maar te coachen omdat haar trainer op dat moment nog niet aanwezig was. Uiteraard was ik zo vriendelijk, al geeft dat soms van binnen toch wel een beetje dubbel gevoel om enige concurrente ook te helpen. Toch had het ook een groot voordeel. Omdat de meiden zohard vooruitgegaan zijn, kunnen de polsstokken die nodig zijn bijna niet aangesleept worden. Heel toevallig had Jenny de polsstok mee waar Caroline en Leonie nu net aan toe zijn. Ze komen beide nog net iets te kort om met 4.00 stokken te springen en zijn weer te sterk geworden voor onze polstokken van 3.70 meter.

Tijdens het inspringen al aan Jenny gevraagd of Leonie het even met haar stok mocht proberen. Dat experiment lukte wonderbaarlijk goed. Ondanks dat de meiden niet echt fijn springen met de roze stokken was deze nu wel precies sterk genoeg dat hij niet te krom buigde.

Marjolein begon Marjolein als eerste. Nadat ze in het begin wat moeite had begon ze uiteindelijk toch behoorlijk goed te springen. Ze strandde uiteindelijk bij een hoogte van 2.30 meter. Caroline begon zich ook lekker in de wedstrijd te springen, maar ik zag dat onze stok wel behoorlijk licht voor haar werd. Toen maar heel netjes aan haar gevraagd om het ook met de stok van Jenny te proberen. Tijdens een wedstrijd gaan springen met een stok die je nog nooit in je handen gehad hebt is vaak mentaal best moeilijk. Maar het had direct resultaat. Hierdoor wist ze voor het eerst in een jaar haar PR weer eens aan te scherpen en niet met een paar cm, maar direct 20 cm. Met een hoogte van 2.70 meter staat ze nu op een achtste plaats allertijden op de indoorranglijst.

Tijdens het wachten kregen de meiden nog even een domper te verwerken. Atletiekvriendin Sharona Bakker die net daarvoor in de series nog een prachtig Nederlands hordenrecord gelopen had werd er met twee valse starts uitgestuurd. Aan de gezichten van de meiden kon ik het medeleven met haar echt merken. Op een hoogte van 2.70 Leonie ook. Nadat ze twee weken terug nog een domper had in Groningen ging de eerste sprong nu direct heel goed. Hierdoor was het vertrouwen ook meteen weer terug. Na wat hoogtes overgeslagen te hebben waren Jenny en Leonie beiden precies even goed in de uitslag tot een hoogte van 3.00 meter. Op deze hoogte had Leonie helaas een poging meer nodig om deze te overbruggen. Op de volgende hoogte moesten beide meiden capituleren en door de ene extra foutsprong was het dus brons voor Leonie. Ook Jenny was dolblij. Zij valt eigenlijk net als Caroline altijd net buiten de prijzen en had nu voor het eerst ook eens een echte medaille.

Denise was op dat moment ook al aan de wedstrijd begonnen. Gelukkig voor mij als trainer sloeg ze tijdens deze wedstrijd wel af en toe een hoogte over. Op 3.10 meter zat de winst al in de pocket. Soms was er wel een extra poging nodig omdat ze de stokken alweer veel te krom wist te buigen. Op de 3.25 meter moest ze zelfs al naar de zwaarste stok toe die we op het ogenblik hebben. Ook deze hoogte werd nog makkelijk gehaald. Omdat er niets te verdienen was op de hoogtes tussen de 3.25 en 3.42 meter direct deze sprong maar gemaakt in nieuwe hoogte die wederom een Nederlands record zou betekenen. Helaas zat deze hoogte er ditmaal niet in omdat zelfs onze zwaarste stok alweer een beetje te licht begint te worden voor haar. In een tijdsbestek van nog geen twee maanden heeft die zich zo ontwikkeld dat er weer nieuwe stokken gezocht moeten gaan worden. Gelukkig liggen de stokken die ze nu nodig gaat hebben wel vrijwel altijd in Sittard klaar om te gebruiken.

Na de prijsuitreiking werd er weer vrij snel richting Edam vertrokken en bleef ik nog een paar uurtjes naar de overige wedstrijden kijken.

Cees Beets
 Reacties op het bericht...
Picture of Bullet Pointwil Bouman schreef op 20.02.2005 11:16:
Denise en Danny van harte gefeliciteert met het behalen van deze schitterende prestatie.

 Schrijf een reactie... (alle velden verplicht invullen)

Naam  :  
E-mail :  
Reactie:

 Door: CB      Bron: NK Indoor


 
Webbeheerder Webmaster � 1998 - 2023 www.avedam.nl v5.0